صفحه ٢٣٨

وَاِنْ کانَ مُحِقّاً »(174)
هیچکس حقیقت ایمان را تکمیل نمى کند مگر اینکه ترک جدال نماید هرچند حق با او باشد.
3 ـ قالَ سُلَیْمانُ بْنُ داوُدَ لاِبْنِهِ: « یا بُنَیَّ اِیّاکَ وَالْمِراءَ فَاِنَّهُ لَیْسَتْ فِیهِ مَنْفَعَةٌ وَهُوَ یُهَیِّجُ بَیْنَ الاِْخْوانِ الْعَداوَةَ »(175)
سلیمان بن داود به پسرش گفت: پسرم ! از جدال بپرهیز زیرا سودى در آن نیست و آتش دشمنى را بین برادران برمى انگیزد.
 4 ـ عَنِ النَّبِیِّ (صلى الله علیه وآله وسلم): « ما ضَلَّ قَوْمٌ بَعْدَ هُدىً کانُوا عَلَیْهِ اِلاّ اُوتُوا الْجَدَلَ »(176)
هیچ ملتى پس از راهیابى گمراه نمى شوند مگر اینکه از راه جدل وارد شوند.
5 ـ عَنْ اَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ (علیه السلام): « یا کُمَیْلُ ! اِیّاکَ وَالْمِراءَ فَاِنَّکَ تُغْرِی بِنَفْسِکَ السُّفَهاءَ اِذا فَعَلْتَ وَتُفْسِدُ الاِْخاءَ »(177)
اى کمیل ! از مراء بپرهیز که به دست خود جاهلان را بر ضدّ خود مى شورانى و برادرى را نابود مى سازى.

   در روایات بالا آثار سوء بحثهاى آمیخته به جدال و پرخاشگرى مورد بررسى دقیق قرار گرفته و از آنها استفاده مى شود که: