مورد زیر را انتخاب کرده ایم، و شاید همین ده قسمت براى پى بردن و اهمیت این گناه از نظر اسلام کافى باشد:
1 ـ غیبت از نظر قرآن مجید
قرآن مجید غیبت را یک عمل غیر انسانى شمرده است و آن را همچون خوردن گوشت برادر میت خود معرفى نموده است، بدیهى است « آدم خوارى » آنهم به این صورت، زننده ترین عملى است که ممکن است از کسى سر بزند و این تعبیر منحصراً درباره این گناه وارد شده است.
البته علت این تشبیه روشن است زیرا از نظر اسلام حیثیت و آبروى برادر مسلمان همچون خون او محترم مى باشد، چنانکه در حدیث نبوى وارد شده:
« کُلُّ الْمُسْلِمِ عَلَى الْمُسْلِمِ حَرامٌ: دَمُهُ وَمالُهُ وَعِرْضُهُ »(66)
همه چیزِ مسلمان بر مسلمان حرام است: خونش و مالش و آبرویش.
و جاى شک نیست که غیبت از حیثیت برادر مسلمان مى کاهد و آبروى او را بر باد مى دهد.
قابل توجه اینکه در قرآن مجید نخست نهى از « سوء ظن » و سپس « تجسس » و بعد از آن نهى از « غیبت » شده است، آنجا که مى فرماید:
( یا اَ یُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اجْتَنِبُوا کَثِیراً مِنَ الظَّنِّ اِنَّ بَعْضَ الظَّنِّ اِثْمٌ وَلا تَجَسَّسُوا وَلا یَغْتَبْ بَعْضُکُمْ بَعْضاً اَیُحِبُّ اَحَدُکُمْ اَنْ یَأْکُلَ لَحْمَ