نخست باید دورنمایى از اصول علم اخلاق از دریچه افکار بزرگان این فن را از نظر بگذرانیم و مسیر بحثهاى آنها بطور اجمال در این علم مورد دقت و بررسى قرار گیرد.
علماى اخلاق، اصول فضایل اخلاقى را در چهار اصل خلاصه کرده اند:
1 ـ حکمت.
2 ـ عفت.
3 ـ شجاعت.
4 ـ عدالت.
آنها معتقدند هریک از این چهار اصل حد وسطى است در میان افراط و تفریط قواى نفسانى و غرایز، و به این ترتیب رذائل اخلاقى در دو طرف آنها قرار دارند و لذا در برابر هر فضیلتى دو صفت رذیله ذکر کرده اند به این ترتیب:
1 ـ حکمت که عبارت است از اعتدال در تشخیص و درک واقعیات آنچنان که هست; و در مقابل آن در طرف افراط « جربزه ودهاء » یعنى