« اَنْتَ وَلِیُّنا فَاغْفِرْ لَنا وَارْحَمنا وَاَنْتَ خَیْرُ الْغافِرِینَ »(80)
تو آمرزنده مایى پس ما را بیامرز و بر ما رحم کن و تو بهترین آمرزندگانى.
به این ترتیب، غیبت کنندگان از فیض تمام این برکات بر اثر خروج از ولایت خدا و ورود در ولایت شیطان محروم مى گردند.
و شاید مراد از جمله « فَلا یَقْبَلُهُ الشَّیْطانُ » این باشد که شیطان نمى تواند وظیفه ولایت و سرپرستى آنها را انجام دهد و این وظیفه را به عهده بگیرد لذا آنها را به حال خود وامى گذارد !
10 ـ قسمتى از آثار سوء غیبت حتى پس از توبه نیز باقى مى ماند !
در احادیث پیشوایان اسلام وارد شده:
« اَوْحَى اللهُ عَزَّوَجَلَّ اِلى مُوسَى بْنِ عِمْرانَ اَنَّ الْمُغْتابَ اِذا تابَ فَهُوَ آخِرُ مَنْ یَدْخُلِ الْجَنَّةَ وَاِنْ لَمْ یَتُبْ فَهُوَ اَوَّلُ مَنْ یَدْخُلُ النّارَ »(81)
خداوند به موسى بن عمران وحى فرستاد که غیبت کننده اگر توبه کند آخرین کسى است که داخل بهشت مى شود، و اگر توبه نکند نخستین فردى است که داخل آتش مى گردد.
ممکن است نکته حدیث این باشد که غیبت هم جنبه حق الله دارد و هم جنبه حق النّاس، و جنبه حق النّاس آن از سایر حقوق مردم بیشتر است زیرا با غیبت سرمایه آبروى افراد از بین مى رود، سرمایه اى که بر خلاف