هدیه اشرف معبود به اشرف مخلوق چیزى جز كوثر نمى تواند باشد. «انّا اعطیناك الكوثر»
در ماجراى فتح مكّه كه مشركان دسته دسته و فوج فوج به اسلام وارد مى شدند، خداوند تنها دستور تسبیح مى دهد: «وَرَأَيْتَ النَّاسَ يَدْخُلُونَ فِي دِينِ اللَّهِ أَفْوَاجًا فَسَبِّحْ» ولى براى عطا كردن كوثر مى فرماید: «فَصَلِّ ّ لربّك» نماز بگزار. گویا اهمیّت كوثر از اسلام آوردن مشركان بیش تر است.
عطاى استثنایى در سوره استثنایى با الفاظ استثنایى:
عطا بى نظیر است، چون كوثر است؛ سوره بى نظیر است، چون كوچك ترین سوره قرآن است و الفاظ بى نظیرند، چون كلمات «اعطینا»، «الكوثر»، «صلِ ّ»، «انحر»، «شانئك» و «ابتر» تنها در این سوره به كار رفته و در هیچ كجاى قرآن شبیه ندارد.
هر زخم زبان و كلامى وزنى دارد. به شخص پیامبر اكرم توهین ها شد، كلماتى از قبیل مجنون، شاعر، كاهن و ساحر به او گفتند و به یاران او نیز توهین ها شد تا آنجا كه گفتند: این بیچارگان را از خود دور كن تا ما دور تو جمع شویم. براى هیچ كدام سوره اى مستقل نازل نشد، امّا در نسبت ابتر دادن یك سوره نازل شد كه خیر كثیر به تو عطا كردیم و دشمن تو ابتر است و این به خاطر آن است كه جسارت به شخص و یاران قابل تحمّل است، امّا جسارت به راه و مكتب كه او ابتر و راه او گذرا و بى آینده است، قابل تحمّل نیست.
55. دلائل مؤمن بودن حضرت ابوطالب(408)
در جلد پنجم تفسیر درّالمنثور (از تفاسیر اهل سنّت) روایاتى به این مضمون نقل شده است كه در آستانه ى فوت ابوطالب، پدر حضرت على علیهما السلام، پیامبراكرم صلى الله علیه وآله به نزد او حاضر شد و اسلام را بر او عرضه فرمود، امّا او نپذیرفت و این آیه نازل شد!!
ما با قطع نظر از اینكه شأن نزول آیه چیست و آیا اصلاً ارتباطى با پدر بزرگوار امیرالمؤمنین على علیه السلام دارد یا خیر، (كه با اندك تأمّلى، عدم این ارتباط ثابت مى شود، زیرا آیه در ادامه ى بحث پیرامون گروهى از مؤمنان اهل كتاب در مقابل مشركان مكّه است) كمى به بحث