128. سیمایى از نماز(890)
به مناسبت سفارش به نماز و امر به معروف در این آیه، اكنون به توضیح مختصرى پیرامون این دو فریضه مى پردازیم:
* نماز، ساده ترین، عمیق ترین و زیباترین رابطه ى انسان با خداوند است كه در تمام ادیان آسمانى بوده است.
* نماز، تنها عبادتى است كه سفارش شده قبل از آن، خوش صداترین افراد بر بالاى بلندى رفته و با صداى بلند، شعارِ «حىّ على الصلاة، حىّ على الفلاح، حىّ على خیرالعمل» را سر دهند، با اذانِ خود سكوت را بشكنند و یك دوره اندیشه هاى ناب اسلامى را اعلام و غافلان را بیدار كنند.
* نماز به قدرى مهم است كه حضرت ابراهیم علیه السلام هدف خود را از اِسكان زن و فرزندش در صحراى بى آب و گیاه مكّه، اقامه ى نماز معرّفى مى كند، نه انجام مراسم حج.
* امام حسین علیه السلام ظهر عاشورا براى اقامه ى دو ركعت نماز، سینه ى خود را سپر تیرهاى دشمن قرار داد.
* قرآن، به حضرت ابراهیم و اسماعیل علیهما السلام دستور مى دهد كه مسجد الحرام را براى نمازگزاران آماده و تطهیر نمایند. آرى، نماز به قدرى مهم است كه زكریّا و مریم و ابراهیم و اسماعیل علیهم السلام خادم مسجد و محل برپایى نماز بوده اند.
* نماز، كلید قبولى تمام اعمال است و امیرالمؤمنین علیه السلام به استاندارش مى فرماید: بهترین وقت خود را براى نماز قرار بده و آگاه باش كه تمام كارهاى تو در پرتو نمازت قبول مى شود.(891)