* قرآن كریم برخى از اهل كتاب را كه امانتدار هستند، ستوده است. « وَمِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ مَنْ إِن تَأْمَنْهُ بِقِنطَارٍ يُؤَدِّهِ إِلَيْكَ »(1770) اگر به برخى از اهل كتاب، مال فراوانى به امانت بسپارى، آن را به تو برمى گرداند.
259. گستره امانت در فرهنگ قرآن(1771)
در فرهنگ قرآن، امانت مفهوم وسیعى دارد و تمام شئون زندگى سیاسى، اجتماعى و اخلاقى را شامل مى شود از جمله:
الف) تمام نعمت هاى مادّى و معنوى مثل مكتب، قرآن، رهبر، فرزند وآب وخاك.
ب) اهل بیت پیامبرعلیهم السلام.(1772)
ج) هم خودمان، امانت براى خویشتنیم، چنانكه در آیه ى دیگر مى خوانیم: « أَنَّكُمْ كُنتُمْ تَخْتَانُونَ أَنفُسَكُمْ »(1773) و هم جامعه براى ما.
د) انفال، غنائم، خمس، زكات و اموال عمومى. (ورود آیه در سوره انفال وغنائم جنگ بدر)
ه) امام باقرعلیه السلام فرمود: احكام دین، فرائض و واجبات الهى، امانت است.(1774)
و) حكومت ومسئولیّت.
بنابراین نافرمانى و ادا نكردن حقوق و وظایف خود در ارتباط با این امانت ها، خیانت است، چنانكه ابن عبّاس مى گوید: هركس چیزى از برنامه هاى اسلامى را ترك كند، یك نوع خیانتى به خدا و پیامبر مرتكب شده است.(1775) همان گونه كه پیشى گرفتن ناصالحان بر صالحان در مسئولیّت هاى اجتماعى، خیانت به خدا و رسول و مسلمانان است.
پیامبراكرم صلى الله علیه وآله فرمودند: كسى كه در امانت خیانت كند در حقیقت منافق است، هرچند روزه بگیرد و نماز بخواند و خود را مسلمان بداند.
و امام صادق علیه السلام فرمودند: نماز و روزه ى مردم شما را نفریبد، زیرا گاهى همه ى آنها از روى عادت است. مردم را با راستگویى و اداى امانت امتحان كنید و بشناسید.(1776)