صفحه ٤٠

سنّت ها، مخلوقات، اراده و الطاف الهى است كه در آفرینش جلوه مى كند.
بنابراین، اگر همه ى درختان قلم و همه ى دریاها مركّب شوند، نمى توانند كلمات الهى را بنویسند، یعنى نمى توانند آفریده هاى خدا، الطاف الهى و سنّت هایى را كه در طول تاریخ براى انسان ها و همه ى موجودات وجود داشته است بنویسند. «واللّه العالم»
در روایت مى خوانیم: امام كاظم علیه السلام فرمود: مصداق كلمات اللّه ما هستیم كه فضایل ما قابل ادراك و شماره نیست.(209) آرى، اولیاى خدا از طرف ذات مقدّس او واسطه ى فیض هستند و هر لطف و كمالى، از طریق آن بزرگواران به دیگران مى رسد.
 
 34. سیماى بسم اللّه(210)
  1. «بسم اللَّه» بیان نگر صبغه و رنگ الهى و جهت گیرى توحیدى ماست. امام رضاعلیه السلام مى فرماید: با گفتن «بسم اللَّه» نشان بندگى خدا را برخود مى نهم.(211)
 2. «بسم اللَّه» رمز بقا و دوام است؛ زیرا هرچه اخلاص و رنگ خدایى نداشته باشد، فانى است. «كُلُّ شَيْءٍ هَالِكٌ إِلَّا وَجْهَهُ»(212)
 3. «بسم اللَّه» رمز توحید است و ذكر نام دیگران به جاى آن، رمز كفر است و همراه آوردن نام خداوند با نام دیگران، نشانه ى شرك. نه در كنار نام خدا، نام دیگرى را ببریم ونه به جاى نام او. نه فقط ذات او؛ بلكه نام او نیز از هر شریكى منزّه است؛ «سَبِّحِ اسْمَ رَبِّكَ الْأَعْلَى»(213) حتّى شروع كردن كار به نام خدا و محمّدصلى الله علیه وآله ممنوع است.(214)
 4. «بسم اللَّه» رمز عشق به خدا وتوكّل به اوست. به كسى كه رحمان و رحیم است عشق مى ورزیم و كارمان را با توكّل به او آغاز مى كنیم كه بردن نام او سبب جلب رحمت است.
 5. «بسم اللَّه» رمز خروج از تكبّر و اظهار عجز و ناتوانى به درگاه خداوند قادر متعال است.
 6. «بسم اللَّه» گام اوّل در مسیر بندگى و عبودیّت است.
 7. «بسم اللَّه» مایه ى فرار شیطان است. كسى كه خدا را همراه داشت، شیطان در او مؤثّر