معارف بوک

«وَالنَّهَارِ»(944)، «وَالْعَصْرِ»؛ اما به سحر سه بار سوگند یاد شده است: «وَاللَّيْلِ إِذَا يَسْرِ »(945)، «وَاللَّيْلِ إِذَا عَسْعَسَ »(946)، «وَاللَّيْلِ إِذْ أَدْبَرَ »(947) یعنى سوگند به شب هنگام تمام شدنش. و در باره ى استغفار در سحر دو آیه آمده است: «وَبِالْأَسْحَارِ هُمْ يَسْتَغْفِرُونَ »(948)، «الْمُسْتَغْفِرِينَ بِالْأَسْحَارِ »(949)
 
 135. سیماى زكات(950)
 حكم زكات در مكّه نازل شده است؛ امّا به علّت كمى مسلمانان و اندك بودن پول زكات، مردم خودشان مى پرداختند. پس از تشكیل حكومت اسلامى در مدینه، مسأله ى گرفتن زكات از مردم و واریز كردن آن به بیت المال و تمركز آن توسّط حاكم اسلامى مطرح شد. «خُذْ مِنْ أَمْوَالِهِمْ صَدَقَةً »(951)
زكات مخصوص اسلام نیست، بلكه در ادیان پیشین نیز بوده است. حضرت عیسى علیه السلام در گهواره به سخن آمد وگفت: «وَأَوْصَانِي بِالصَّلَاةِ وَالزَّكَاةِ »(952) و حضرت موسى علیه السلام خطاب به بنى اسرائیل مى فرماید: «وَأَقِيمُوا الصَّلَاةَ وَآتُوا الزَّكَاةَ »(953) و درباره ى عموم پیامبران مى خوانیم: «وَجَعَلْنَاهُمْ أَئِمَّةً يَهْدُونَ بِأَمْرِنَا وَأَوْحَيْنَا إِلَيْهِمْ فِعْلَ الْخَيْرَاتِ وَإِقَامَ الصَّلَاةِ وَإِيتَاءَ الزَّكَاةِ »(954)
در قرآن چهار تعبیر براى زكات بیان شده است:
1. ایتاء مال. « وَآتَى الْمَالَ عَلَىٰ حُبِّهِ ذَوِي الْقُرْبَىٰ »(955)
2. صدقه. « خُذْ مِنْ أَمْوَالِهِمْ صَدَقَةً »(956)
3. انفاق. «يُقِيمُوا الصَّلَاةَ وَيُنفِقُوا »(957)
4. زكات. « يُقِيمُونَ الصَّلَاةَ وَيُؤْتُونَ الزَّكَاةَ »(958)