صفحه ٢٩

3. یوسف، علم تعبیر خواب. «عَلَّمَنِي رَبِّي ۚ»(105)
 4. داوود، علم زره سازى. «وَعَلَّمْنَاهُ صَنْعَةَ لَبُوسٍ »(106)
 5. سلیمان، علم زبان پرندگان. «عُلِّمْنَا مَنطِقَ الطَّيْرِ »(107)
 6. معاون سلیمان، علمى كه با آن تخت سلطنتى را از كشورى به كشور دیگر مى آورد. «قَالَ الَّذِي عِندَهُ عِلْمٌ مِّنَ الْكِتَابِ »(108)
7. طالوت، علوم نظامى. «وَزَادَهُ بَسْطَةً فِي الْعِلْمِ وَالْجِسْمِ »(109)
8. رسول اكرم وسایر انبیا، علوم غیب. « فَلَا يُظْهِرُ عَلَىٰ غَيْبِهِ أَحَدًا * إِلَّا مَنِ ارْتَضَىٰ مِن رَّسُولٍ »(110)
 
18. تسبیح، ریشه تمام عقاید(111)
 تسبیح خداوند، ریشه و اساس تمام عقاید و تفكرات صحیح اسلامى است:
 توحید، بر اساس تسبیح و منزّه دانستن خداوند از شرك است. «سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا يُشْرِكُونَ »(112)
 عدل، بر اساس منزّه دانستن خداوند از ظلم است. «سُبْحَانَ رَبِّنَا إِنَّا كُنَّا ظَالِمِينَ »(113)
 نبوّت و امامت، بر اساس تسبیح خداوند است، یعنى خداوند منزّه است از این كه بشر را بدون راهنما و به حال خود واگذارد، بنابراین كسانى كه مى گویند: خداوند وحى و راهنمایى نفرستاده است، در حقیقت او را به درستى نشناخته اند. «وَمَا قَدَرُوا اللَّهَ حَقَّ قَدْرِهِ إِذْ قَالُوا مَا أَنزَلَ اللَّهُ»(114)
 معاد، بر اساس تسبیح خداوند و منزّه دانستن او از كار عبث و بیهوده و باطل است. «رَبَّنَا مَا خَلَقْتَ هَٰذَا بَاطِلًا سُبْحَانَكَ »(115)، «أَفَحَسِبْتُمْ أَنَّمَا خَلَقْنَاكُمْ عَبَثًا وَأَنَّكُمْ إِلَيْنَا لَا تُرْجَعُونَ »(116)
آرى، اگر انسان خداوند را از هر عیب و نقص مبرّا دانست، عاشق و بنده ى او مى شود، از او پروا كرده و بر او توكل مى كند و روابط اجتماعى و حركات و افعال خود را مطابق رضاى او تنظیم مى كند.