قوم ثمود كه حضرت صالح را تكذیب كردند با صیحه اى آسمانى نابود شدند، «إِنَّا أَرْسَلْنَا عَلَيْهِمْ صَيْحَةً وَاحِدَةً فَكَانُوا كَهَشِيمِ الْمُحْتَظِرِ »(653) با صیحه اى آنگونه نابودشان كردیم كه به صورتى كه مانند خار و خاشاك خرد شده در آغل چارپایان است در آمدند.
قوم لوط با زلزله و سنگ هاى آسمانى، «إِنَّا أَرْسَلْنَا عَلَيْهِمْ حَاصِبًا »(654) ما با فرستادن سنگ هلاكشان كردیم.
اصحاب ایكه كه حضرت شعیب را تكذیب كردند با صاعقه به هلاكت رسیدند. «فَانتَقَمْنَا مِنْهُمْ »(655) ما از آنان انتقام گرفتیم.
92. خداوند از چه كسانى رضایت دارد؟(656)
قرآن در چند مورد عبارت «رَّضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ » را به كار برده است:
در مورد راستگویان راست كردار: « يَوْمُ يَنفَعُ الصَّادِقِينَ صِدْقُهُمْ ... رَّضِيَ اللَّهُ ...»(657)
در مورد پیشگامان و پیشتازان: «وَالسَّابِقُونَ الْأَوَّلُونَ ... رَّضِيَ اللَّهُ...»(658)
در مورد مؤمنین واقعى: «كَتَبَ فِي قُلُوبِهِمُ الْإِيمَانَ... رَّضِيَ اللَّهُ...»
كسانى كه با پیامبر بیعت نمودند: «لَّقَدْ رَضِيَ اللَّـهُ عَنِ الْمُؤْمِنِينَ إِذْ يُبَايِعُونَكَ تَحْتَ الشَّجَرَةِ...»(659)
كسانى كه ایمان آورده و عمل صالح انجام مى دهند: «إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ أُولَـٰئِكَ هُمْ خَيْرُ الْبَرِيَّةِ... رَّضِيَ اللَّـهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ ۚ»(660)
93. سیماى نیكوكاران و مجرمان در قرآن(661)
قرآن كریم در آیات متعدّدى به توصیف سیماى نیكوكاران و مجرمان در قیامت پرداخته است. درباره نیكوكاران مى فرماید: