صفحه ٩٤

11. به حسن عاقبت و مقام والا نزد خداوند رسید. «وَإِنَّ لَهُ عِندَنَا لَزُلْفَىٰ وَحُسْنَ مَآبٍ»(513)
 12. جنّ در خدمت او بود. «وَالشَّيَاطِينَ كُلَّ بَنَّاءٍ وَغَوَّاصٍ»(514)
 
 75. فضیلت هاى حضرت داود(515)
 خداوند به حضرت داوود علیه السلام دوازده فضیلت داده است:
 1. علم الهى. «وَلَقَدْ آتَيْنَا دَاوُودَ وَسُلَيْمَانَ عِلْمًا»(516)
 2. نبوّت و رسالت. «وَآتَاهُ اللَّهُ الْمُلْكَ وَالْحِكْمَةَ»(517)
 3. كتاب آسمانى. «وَآتَيْنَا دَاوُودَ زَبُورًا»(518)
 4. خلافت. «يَا دَاوُودُ إِنَّا جَعَلْنَاكَ خَلِيفَةً فِي الْأَرْضِ»(519)
 5. استوارى حكومت. «وَشَدَدْنَا مُلْكَهُ»(520)
 6. امكانات فراوان. «وَأُوتِينَا مِن كُلِّ شَيْءٍ»(521)
 7. حكمت. «وَآتَيْنَاهُ الْحِكْمَةَ وَفَصْلَ الْخِطَابِ»(522)
 8. قضاوت. «فَاحْكُم بَيْنَ النَّاسِ بِالْحَقِّ»(523)
 9. نرم شدن آهن در دست او. «اَلَنّا له الحدید»
 10. فهمیدن سخن پرندگان. «عُلِّمْنَا مَنطِقَ الطَّيْرِ»(524)
 11. هم صدایى كوه ها و پرندگان با او. «یا جبال اوّبى معه و الطّیر»
 12. فرزندى مثل سلیمان. «وَوَهَبْنَا لِدَاوُودَ سُلَيْمَانَ»(525)
شاید توبه و ناله ى كوه ها با داوود، همان تسبیح آنها باشد. «إِنَّا سَخَّرْنَا الْجِبَالَ مَعَهُ يُسَبِّحْنَ بِالْعَشِيِّ وَالْإِشْرَاقِ»(526)
در حدیث مى خوانیم كه خداوند به داوود فرمود: تو بنده خوبى هستى اگر از بیت المال