6. خلاصه و نتيجه‌گيري
1. انقلاب اسلامي، عبارت است از حرکتي بنيادين و تحولي اساسي در اوضاع و احوال سياسي جامعه بر اساس آموزه‌هاي اسلامي به منظور جايگزين نمودن نظامي مبتني بر اصول و احکام اسلامي.
2. «اسلامي‌بودن» فصل مميز انقلاب اسلامي از ساير انقلاب‌هاي جهان است. از اين‌رو، در اين انقلاب، عنصر فرهنگي از اهميت ويژه‌اي برخوردار است و انحراف در مسير چنين انقلابي از همين کانال امکان‌پذير خواهد بود.
3. بنابراين توجه به ابعاد فرهنگي، اهميت به انتخاب آگاهانه، تلاش در تحکيم عقايد حقه، تأکيد بر تبيين دقيق اهداف، فراگيري انقلاب، عدم اتکا به بيگانگان، ثبات قوانين و مقررات، رعايت مصالح متغيّر، برخورداري حاکميت از پشتوانهٔ ثابت، بهره‌مندي از امدادهاي غيبي، و اموري از اين قبيل، از مؤلفه‌هاي جدايي‌ناپذير انقلاب اسلامي محسوب مي‌گردند.
4. انقلاب اسلامي ايران نيز که نمونه‌اي از اين‌گونه انقلاب‌هاست، در نوع خود منحصر به فرد است؛ چراکه با پيروي از حرکت انبياي الهي، به ابعاد معنوي انسان‌ها توجه نمود. بنابراين، جايگزين شدن حكومت الهي مبتني بر عدالت به‌جاي حكومت‌هاي مبتني بر ظلم، خودمحوري، خودگزيني و قدرتطلبي است كه اين انقلاب را تبديل به پديدهاي بينظير كرده است.
5. با توجه به اهميت بالاي انقلاب اسلامي ايران در سير تحولات تاريخ، جا دارد تا ارکان چنين انقلابي مشخص گردد که در درس بعدي به‌آن پرداخته شده است.
انقلاب اسلامی و ریشه های آن
ماهيت و ويژگي‌هاي انقلاب اسلامي