مدرس خواست تا ديگر در سياست دخالت نکند، ليکن باز هم با جواب منفي مدرس مواجه شد و جدايي ديانت و سياست را ناممکن دانست. سرانجام، مأموران رژيم، در ادامهٔ سرکوب نيروهاي مخالف در 16 مهر ماه 1307 شبانه به منزل مدرس ريختند و پس از ضرب و شتم، او را به مشهد برده، زنداني نمودند. پس از چند روز او را به خواف تبعيد نموده، در پادگان نظامي اسکان دادند. وي نُه سال در تبعيد به سر برد تا اينکه سرانجام در دهم آذر ماه 1316 او را در کاشمر با زهر به شهادت رساندند.(93)
شهید مدرّس، الگویی از یک آزادمرد را در یک محیط مملوّ از اختناق و فشار به نمایش گذارد، به گونهای که رفتار و منش او میتواند سرمشق ارزندهای برای روحانیت، مسؤولین و اقشار دیگر جامعه باشد. از نظر شما چه ویژگیهایی در مدرّس وجود داشت که یاد و پیام او را زنده نگه داشت؟ در گفتوگو با دوستان خود، ويژگيهای مدرّس را در ابعاد مختلف بررسی نمایید و به رمز ماندگاری یاد و نام او پی ببرید.
ب ـ سرکوب روحانيت و منعِ برپايي مجالس عزاداري سيدالشهدا(عليه السلام)
در عصر تاريك پهلوى، به جهت موضع دينستيزى كه بنيانگذار اين سلسله داشت، بنا بر اين گذاشته شد كه اصولاً نهاد روحانيت از جامعه حذف شود و كليه مؤسسات وابسته به دين تغيير شكل داده يا به كلى حذف شود. از همين رو تشكيل مجالس مذهبى حتى به عنوان عزادارى سيدالشهدا (عليه السلام) ممنوع گرديد، پوشيدن لباس روحانيت جرم تلقّی گرديد و مدارس دينى تعطيل شد. با اين سياست، طبيعى بود كه روزبهروز آثار و نمودهاى دين و روحانيت در جامعه ضعيف شود. از اين رو، عالمان ديني يا خانهنشين شدند و يا لباس