از همين رو بود که در راهپيمايي عظيم روز اربعين حسيني، 29 دي ماه 1357، در تهران و ساير شهرها ميليون‌ها تن شرکت کردند و خلع شاه از مقام سلطنت و استقرار حکومت اسلامي را خواستار گرديدند. در بيانيهٔ پاياني اين راهپيمايي حتي تشکيل شوراي انقلاب اسلامي ايران، که از سوي امام خميني(رحمه الله) مطرح شده بود، مورد تأييد قرار گرفت و حکومت بختيار غير قانوني معرفي شد.(134)
10. ورود امام خميني(رحمه الله) به ايران و پيروزي انقلاب اسلامي
با فرار محمدرضا شاه از کشور، زمينه براي تحقق آرمان‌هاي امام خميني(رحمه الله) بيش از پيش فراهم گرديد. امام خميني(رحمه الله) که در آن زمان در پاريس در تبعيد به سر مي‌برد، سکان‌دار اصلي نهضت بود؛ به طوري که با نظر او، تعطيلات عمومي شکل مي‌گرفت، تحصن‌هاي سراسري به وجود مي‌آمد، سربازان پادگان‌ها را ترک مي‌گفتند و تحولات بزرگ ديگر رخ مي‌داد. اين امر حاکي از آن بود که انقلاب اسلامي به مرحلهٔ پويايي خود رسيده است و از اين روست که بايد رهبر نهضت خود را به ياران خويش در ايران برساند و مقدمات برچيده شدن طاغوت و زمينه‌سازي تشکيل حکومت اسلامي را فراهم کند.
پرسنل هوايي تصميم مي‌گيرند با هواپيماي اختصاصي امام را از پاريس به تهران منتقل کنند، ولي دولت مانع مي‌شود. مخالفت دولت با ورود امام به ايران، بازتاب گسترده‌اي داشت و در اطراف فرودگاه اجتماعات بزرگ اعتراض‌آميز شکل گرفت. در واقع، بعد از تصميم امام به بازگشت به ايران و مخالفت رژيم پهلوي اين مسأله در رأس همهٔ مسايل قرار گرفت و اولين خواست اجتماعات بزرگ گرديد و در اين رابطه، مسجد دانشگاه تهران، به مرکز ثقل اين تقاضا تبديل شد. دامنهٔ گستردهٔ اعتراضات در نهايت،