صفحه ١٨٢

2. تكليفي سنگين در برابر نعمتي بزرگ
خداوند متعال، در قبال اعطاي هر نعمتي، تكليفي متناسب با آن براي بندگان مقرر فرموده است. بر اساس بينش الهي، سراسر عالم هستي، ميدان انجام تكليف و گذراندن امتحانات الهي است:
الَّذِي خَلَقَ الْمَوْتَ وَالْحَيَاهٔ لِيَبْلُوَكُمْ أَيُّكُمْ أَحْسَنُ عَمَلا؛(78) همو كه مرگ و زندگي را پديد آورد تا شما را بيازمايد كه كدامتان نيكوكارتريد.
نعمت‌هايي كه خداوند در اين جهان به بندگان عطا مي‎كند، وسيله‎اي براي آزمايش آنان است. هر اندازه كه نعمت بيشتري در اختيار انسان قرار گيرد، ابزارهاي آزمايش نيز افزايش مي‎يابد و تكليف سنگين‎تري متوجه انسان مي‎شود. البته گفتني است آن آزمايش و تكليف نيز نعمت ديگري به شمار مي‎رود كه زمينهٔ تكامل انسان را فراهم مي‎سازد. در صورتي كه آزمايش و تكليفي در كار نبود، هرگز انسان نمي‎توانست به سعادت ابدي دست يابد، زيرا پاداش اخروي و ابدي نتيجهٔ تلاش‌هايي است كه به عنوان تكليف و آزمايش انجام مي‎گيرد.
ملت انقلابي ايران كه در اين دوران، از بزرگ‌ترين نعمت‌هاي الهي برخوردار گرديده است، بزرگ‌ترين تكليف تاريخ را هم بر دوش دارد. مطالعهٔ تاريخ نشان مي‎دهد كه نعمتي به عظمت پيروزي انقلاب اسلامي، در اختيار هيچ پيامبر، امام و مصلحي قرار نگرفته است. با توجه به اين وسعت و عظمت نعمت، عظمت تكليف ملت ايران نيز روشن مي‎گردد. هرچند كه پيروزي انقلاب اسلامي، در واقع، در حكم پيروزي اسلام است و بر اساس آن تكليف بر گردن تمام مسلمانان مي‎آيد؛ ليكن بديهي است كه ايرانيان تكليف ويژه‎اي در اين مورد دارند، زيرا نقطه‎اي كه نور، به‌طور مستقيم، بر آن مي‎تابد، با نقطه‎اي كه به طور غير مستقيم در معرض نور است، تفاوت زيادي دارد. نور انقلاب به‌طور مستقيم به جامعهٔ ايران تابيد و ديگران نيز به طور غير مستقيم از آن بهره بردند.