صفحه ٢٧٧

3. جریان منافقين خلق
يکي از خطرناك‌ترين جريانات انحرافي، كسانى بودند که در ظاهر اظهار طرفدارى از اسلام و انقلاب مى‌کردند، ليکن از پشت به آن‌ها خنجر مى‌زدند. نام «منافق» براي اين دسته از افراد، برازنده‌ترين نام است؛ هرچند آنان خود را با نام «مجاهدين خلق» معرفي مي‌کنند. اينان، در آغاز امر، به اسلام اظهار علاقه مى‌كردند و حتي پيش از پيروزى انقلاب اسلامي، در بين آن‌ها كسانى بودند كه محور كار و مطالعات خود را، بنا بر ادعاي خودشان، قرآن و نهج‌البلاغه قرار داده بودند.
اينان به تدريج مسيري انحرافي در پيش گرفتند و در ابتداي اين مسير، گروهى از آن‌ها منشعب شد که با تغيير ايدئولوژي، گرايشات ماترياليستى را براي خود برگزيد. همين افراد بودند که حركت‌هاى تروريستى اول انقلاب را شکل دادند، ولي با گذشت سالياني از انقلاب اسلامي، عمدتاً از كشور گريختند و در كشورهاى مختلف اروپايى و بعضاً در كشورهاى همسايهٔ ايران مستقر شدند. به دليل مطرح بودن اين گروه در ابتداي نهضت اسلامي، جا دارد که شناخت بهتري از آن‌ها به دست آيد.
تاريخچه پيدايش منافقين كه در آن زمان‌ مجاهدين خلق ناميده مى‌شدند از اين قرار است كه بعد از شروع نهضت حضرت امام(رحمه الله) بر ضد حكومت دست‌نشانده پهلوى و بعد از تبعيد ايشان به تركيه و سپس به عراق، گروه‌هاى مختلفى درصدد مبارزه با دستگاه شاه برآمدند که بعضى آن‌ها از اول وابسته به خارج بودند مثل حزب توده كه پيش از اين در مورد آن‌ها توضيحاتي ارائه گرديد. ولى گروه‌هاى ديگرى بودند كه دست‌كم همه يا اكثر آن‌ها در ابتدا چنين وابستگى‌‌هايى نداشتند و كسانى بودند كه واقعاً با انگيزه مبارزه مستقل حركاتى را شروع كردند، اما بعضى از اين گروه‌ها از فعاليت‌هاى سياسى نااميد شدند و به فكر فعاليت مسلحانه افتادند.