صفحه ١٠٣

بسم الله الرحمن الرحيم 
مقدّرات حكيمانه، بستر تعالى انسان ها

وَاعْلَمْ يا بُنَيَّ! انَّ الرِّزْقَ رِزْقانِ: رِزْقٌ تَطْلُبُهُ وَ رِزْقٌ يَطْلُبُكَ 
فَإِنْ انْتَ لَمْ تَأْتِهِ اتاكَ 
اى فرزندم! بدان كه رزق، دو رزق است: رزقى كه تو به دنبال آن هستى و رزقى كه آن به دنبال تو است، پس اگر هم به سوى آن نروى، آن به سوى تو مى آيد.
فرمايش امام الموحدين (ع) پرتوهاى وحى است. وحيى كه بعثت رسول خدا (ص) آغازكننده آن است و لذا مى بينيم كه آن حضرت اسرار وَحى را به ما تفهيم مى كند. مى فرمايند: تو رزقى دارى كه براى تو تقدير شده است و به دنبال تو مى آيد و اگر اين نكته را بشناسى، نه در مقابل كسى براى به دست آوردن رزق ذليل خواهى شد و نه اگر غنى شدى، جبّارانه با مردم برخورد خواهى كرد كه تا حدّى بحث آن گذشت.

رزق؛ هدف زندگى نيست 
سپس فرمودند: اى فرزندم! رزق، تحفه خداست به بنده اش، تا بنده خدا بتواند قيامتش را سامان دهد، پس نه تنها به دست آوردن رزق، هدف زندگى نيست، بلكه انسان دائم بايد به خودش متذكّر باشد كه رزق، وسيله