ريخت و پاش است، فرمود: «إِنَّ الْمُبَذِّرِينَ كَانُواْ إِخْوَانَ الشَّيَاطِينِ » «1» يعنى آن ها كه اهل ريخت و پاش هستند از همراهان و برادران شيطان اند، تو اهل ريخت و پاش نباش كه تعادلت از دست مى رود، نگاه اقتصادى صِرف به عمل تبذير نكنيد، به عنوان شرك و كفر به آن نگاه بكنيد، يعنى همان طورى كه خداوند به آن نگاه كرده است. آيه قرآن اين است كه اگر مُبَذِّر باشيد، فكرتان شيطانى مى شود، يعنى گرفتار كفر مى شويد و از خداوند، محجوب مى گرديد و ديگر نمى توانيد با خدا ارتباط برقرار كنيد، مقام گسستگى و انفجار و بى تعادلى در شخصيت خود پيدا مى كنيد.
تعادل توحيدى
باز در رابطه با «إِنَّ هَذَا الْقُرْآنَ يِهْدِي لِلَّتِي هِيَ أَقْوَمُ » و اين كه اين قرآن راه هاى پايدار و ماندگار را به بشريت نشان مى دهد و اين كه انسان ها در يك تعادل مطلوب قرار گيرند. مى فرمايد: «وَلَا تَجْعَلْ يَدَكَ مَغْلُولَةً إِلَى عُنُقِكَ وَلَا تَبْسُطْهَا كُلَّ الْبَسْطِ فَتَقْعُدَ مَلُومًا مَّحْسُورًا» «2»
يعنى دست خود را آنچنان به گردنت قفل نكن كه هيچ بخششى از تو صادر نشود، و آن چنان هم در بخشش افراط نكن كه دچار فقر كامل شوى. نه بخل بر تو حكومت كند، نه بى پروايى در خرج كردن و بخشيدن. قدرت مديريت اقتصادى تحت دستورات دين به انسان تعادل توحيدى مى بخشد، در راستاى چنين دستوراتى، به خصوص دستور اخير، يك قاعده كلّى را در