صفحه ١٧٢

اگر همين يك تذكر در مورد زياده خواهى دنيا و رزق نبود، جا داشت كه انسان بصير سخت در طلب دنيا احتياط به خرج دهد. ملاحظه بفرماييد كه وجود مقدس رسول خدا (ص) چگونه علت ملاقات بنده خدا را در حالى كه خداوند نسبت به او غضبناك است، طلب دنيا از طريق حلال ولى براى فخر فروشى مى داند. مگر غضبناكى خدا از انسان غضب همسايه و يا كاسب سرِ محل از انسان است كه انسان بتواند جداى از آن ها با خود به سر برد؟ و مگر اين غضب در چند روز دنيا است كه انسان بگويد؛ بسيار خوب، بالاخره مى گذرد؟ عزيز من! مى فرمايد: اگر كسى از طريق حلال ونه از طريق حرام امكانات دنيايى به دست آورد ولى نه صرفاً براى رفع حوائج زندگى، بلكه جنبه اى از زياده خواهى و فخر و چشم و هم چشمى در آن باشد، خدا را ملاقات مى كند در حالى كه بر او غضبناك است. پناه به خداوند از چنين سرنوشتى.
راه اميدوارى 
عَنْ أَمِيرِالْمُؤْمِنِينَ (ع): «أَنَّهُ قَالَ الرِّزْقُ يَسْعَى إِلَى مَنْ لا يَطْلُبُهُ». «1» اميرالمؤمنين (ع) مى فرمايند: رزق مى شتابد به سوى آن كسى كه طالب آن نيست.
و نيز مى فرمايند: «الْأَرْزَاقُ لا تُنَالُ بِالْحِرْصِ وَ الْمُغَالَبَةِ». «2» ارزاق با حرص و چيرگى بر همديگر به دست نمى آيد.