عبرتى بزرگ
«سَمِعْتُ أَبَاعَبْدِاللهِ (ع) يَقُولُ إِنَّ اللهَ عَزَّ وَ جَلَّ أَوْسَعَ فِي أَرْزَاقِ الْحَمْقَى لِتَعْتَبِرَ الْعُقَلاءُ وَ يَعْلَمُوا أَنَ الدُّنْيَا لا تُنَالُ بِالْعَقْلِ وَ لا بِالْحِيلَةِ». «1» از امام صادق (ع) شنيدم كه مى فرمود: خداى عزّ و جلّ رزق انسان هاى ساده را وسعت داده است تا عبرتى براى عقلا باشد و بدانند كه دنيا با عقل و چاره جويى به دست نمى آيد.
راستى كه عجيب نكته اى است و چقدر عبرت آموز است، به واقع بارها با چنين پديده اى روبه رو شده ايم. مى فرمايد: اگر عاقل باشى مى فهمى كه عقل و چاره جويى ها را براى رزق بيشتر به تو نداده اند بايد آن ها را در جاهاى ديگر به كار برد كه موجب كسب معارف بيشتر و معنويت برتر شود. عقل را به ما دادند تا در قرآن تدبّر كنيم و در ارتباط با آيات الهى با خدا انس بگيريم، اين طور نيست كه بتوانى با عقل بيشتر رزق بيشتر نصيب خود كنى.
قناعت؛ نشانه عقل
امام كاظم (ع) در توصيه به يار وفادارشان مى فرمايند:
«يَا هِشَامُ إِنَّ الْعُقَلَاءَ زَهِدُوا فِي الدُّنْيَا وَ رَغِبُوا فِي الْآخِرَةِ لِأَنَّهُمْ عَلِمُوا أَنَّ الدُّنْيَا طَالِبَةٌ وَ مَطْلُوبَةٌ وَ الْآخِرَةَ طَالِبَةٌ وَ مَطْلُوبَةٌ فَمَنْ طَلَبَ الْآخِرَةَ طَلِبَتْهُ