پنج غنيمت در زندگى
امام باقر (ع) به جابربن يزيدجعفى نصيحت مى كنند كه
«يا جابِر! اغْتَنِمْ مِنْ اهْلِ زَمانِكَ خمْساً»؛
پنج چيز را در رابطه با مردم زمانه غنيمت شمار
: «إِنْ حَضَرْتَ لَمْ تُعْرَفْ»؛
اگر در مجلسى حاضر بودى و تو را نشناختند.
«وَ إِنْ غِبْتَ لَمْ تُفْتَقَدْ»؛
و اگر از جلسه خارج شدى و به دنبالت نبودند.
«وَ إِنْ شَهِدْتَ لَمْ تُشاوَر»؛ و
اگر در جلسه بودى و از تو نظر نخواستند.
«وَ إِنْ قُلْتَ لَمْ يُقْبَلْ قَوْلُكَ»؛
و اگر نظر دادى و نظرت را نپذيرفتند.
«وَ إِنْ خَطَبْتَ لَمْ تُزَوَّجْ»؛ «1»
و اگر خواستگارى كردى و جواب ردّ دادند. اين پنج حالت را غنيمت بشمار، نه اين كه از آن ها ناراحت شوى، چون امام (ع) مى خواهند كه ارزش هاى اهل دنيا براى ما ملاكِ كمال و خوارى قرار نگيرد. مگر تو در اين دنيا نيامده اى كه عبوديت خود را تقويت كنى، سراسر اين دنيا امتحان است براى اظهار عبوديت. اگر گفتند: فلانى فقير است، بگو: الحمدلله، ولى اگر ثروتمند بودى، بايد بدنت بلرزد كه در آن شرايط چطورى مسئوليتم را انجام دهم تا از امتحان الهى سرفراز خارج شوم و خللى در عبوديتم وارد نشود. امام (ع) در قسمت پنجمِ نصيحت خود مى فرمايد: اگر خواستگارى كسى رفتى و دست ردّ به سينه ات زدند اين را غنيمت بشمار، چون مصلحتى در آن است، سرّى پشت قضيه است. حالا ما آزاد و راحت مى شويم از اين تصورات كه اگر ازدواج نكنيم مسائل جنسى مان چه مى شود. آيا ارضاى مسائل جنسى در زندگى اصل است و يا