سوره الأنبياء، آيه 29
وَ مَنْ يَقُلْ مِنْهُمْ إِنِّي إِلهٌ مِنْ دُونِهِ فَذلِكَ نَجْزِيهِ جَهَنَّمَ كَذلِكَ نَجْزِي الظَّالِمِينَ «29»
و هر كه از آنها (فرشتگان) بگويد: من به جاى خداوند، معبود هستم، پس جزاى او را جهنّم قرار مى دهيم (و) ما اين گونه ستمكاران را كيفر خواهيم داد.
نكته ها:
شايد اين آيه، از اين باب باشد كه: به در بگو تا ديوار بشنود، يعنى مردم بدانيد هر كس حتّى اگر فرشتگان مكّرم (كه اين تصور در مورد آنها محال است) ديگران را به شرك دعوت كنند بايد منتظر كيفر دوزخ باشند.
پيام ها:
1- ادّعاى شرك از هيچ موجودى قابل قبول و بخشش نيست. «وَ مَنْ يَقُلْ مِنْهُمْ»
2- هر كس در برابر خداوند، قد علم و خود را به عنوان شريك مطرح كند، چه طرفدارى بيابد و چه نيابد، كيفر او جهنّم است. «إِنِّي إِلهٌ- نَجْزِيهِ جَهَنَّمَ»
3- كيفرهاى الهى بر طبق يك سنت و قانون جاويد است. «كَذلِكَ»
4- مشرك، ظالم است و كيفر ظلم جز دوزخ نيست. «نَجْزِي الظَّالِمِينَ»
سوره الأنبياء، آيه 30
أَ وَ لَمْ يَرَ الَّذِينَ كَفَرُوا أَنَّ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ كانَتا رَتْقاً فَفَتَقْناهُما وَ جَعَلْنا مِنَ الْماءِ كُلَّ شَيْ ءٍ حَيٍّ أَ فَلا يُؤْمِنُونَ «30»
آيا كافران نمى بينند كه آسمان ها و زمين بهم بسته بودند، پس ما، آن دو را از يكديگر باز كرديم و هر چيز زنده را از آب پديد آورديم. آيا (با اين همه) باز ايمان نمى آورند؟
نكته ها:
در اينكه مراد از بسته بودن «رَتْقاً» و سپس باز شدن آسمان ها و زمين «فَفَتَقْناهُما» چيست، اقوالى ذكر شده است: