براى شما فرستاديم كه نامتان بماند.) «فِيهِ ذِكْرُكُمْ»
8- تكذيب انبيا، بى خردى است. زيرا معارف قرآن هماهنگ با عقل است. أَنْزَلْنا إِلَيْكُمْ كِتاباً ... أَ فَلا تَعْقِلُونَ
سوره الأنبياء، آيه 11
وَ كَمْ قَصَمْنا مِنْ قَرْيَةٍ كانَتْ ظالِمَةً وَ أَنْشَأْنا بَعْدَها قَوْماً آخَرِينَ «11»
و ما چه بسيار آبادى هايى را در هم شكستيم كه مردمش ستمگر بودند و پس از آنها قومى ديگر را پديد آورديم.
پيام ها:
1- هلاكت بدنبال ظلم، يك سنت الهى است. «كَمْ»
2- هر كس قانون الهى را بشكند، شكسته مى شود. «قَصَمْنا» (كلمه ى قصم به معناى شكستن شديد است).
3- انسان ها خود، سرنوشت خويش را رقم مى زنند. «قَصَمْنا- ظالِمَةً»
4- اگر ظلم به صورت يك سيره و روش در آيد، قهر الهى را در پى خواهد داشت. «كانَتْ ظالِمَةً» لكن اگر ظلمى مداوم نباشد و انسان با متوجّه شدن آن توبه كند آن قهر را به دنبال نخواهد داشت).
5- نابود ساختن وايجاد كردن، براى خداوند تفاوتى ندارد. قَصَمْنا ... أَنْشَأْنا
سوره الأنبياء، آيه 12 - 13
فَلَمَّا أَحَسُّوا بَأْسَنا إِذا هُمْ مِنْها يَرْكُضُونَ «12»
پس چون (قوم ستمگر) قهر ما را احساس كردند، ناگهان پا به فرار گذاشتند.
لا تَرْكُضُوا وَ ارْجِعُوا إِلى ما أُتْرِفْتُمْ فِيهِ وَ مَساكِنِكُمْ لَعَلَّكُمْ تُسْئَلُونَ «13»
(امّا خطاب رسيد كه) فرار نكنيد! و به خانه هايتان و آنچه در آن كامياب بوديد باز گرديد، شايد مورد سؤال قرار گيريد.