دارد. «سَبِّحْ بِحَمْدِ»
6- قرآن براى بيان زمان انجام تكاليف، از ابزار و معيارهاى طبيعى استفاده كرده است. قَبْلَ طُلُوعِ ... وَ قَبْلَ غُرُوبِها
7- تسبيح و حمد الهى قبل از طلوع وغروب آفتاب اثر خاصى دارد. قَبْلَ طُلُوعِ ... وَ قَبْلَ غُرُوبِها
8- اوقات خود را با ياد خدا پر كنيم تا زمينه اى براى ساير افكار باقى نماند. «قَبْلَ طُلُوعِ- قَبْلَ الْغُرُوبِ- آناءِ اللَّيْلِ- أَطْرافَ النَّهارِ»
9- شب، تنها براى استراحت و خواب نيست، بايد بخشى از آن را به عبادت اختصاص داد. «وَ مِنْ آناءِ اللَّيْلِ»
10- اگر ذكر خدا با ساير شرايط انجام شود، نتيجه بخش خواهد بود. «لَعَلَّكَ» «1»
11- مقام رضا، بالاترين درجه ى تكامل است. «لَعَلَّكَ تَرْضى »
(تكامل داراى درجاتى است: اوّل: صبر «فَاصْبِرْ»، دوّم: تنزيه خداوند وَ سَبِّحْ ... فَسَبِّحْ، سوّم: سپاس و ستايش پروردگار «وَ سَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ»، چهارم: رضا به قضاى الهى. «لَعَلَّكَ تَرْضى »)
سوره طه، آيه 131
وَ لا تَمُدَّنَّ عَيْنَيْكَ إِلى ما مَتَّعْنا بِهِ أَزْواجاً مِنْهُمْ زَهْرَةَ الْحَياةِ الدُّنْيا لِنَفْتِنَهُمْ فِيهِ وَ رِزْقُ رَبِّكَ خَيْرٌ وَ أَبْقى «131»
و هرگز به متاعى كه ما به گروهى از آنها داده ايم، چشم مدوز كه (اين) شكوفه و جلوه ى زندگى دنياست (و ما مى خواهيم) تا آنها را در آن بيازمائيم و (به يقين) روزىِ پروردگارت بهتر و پايدارتر است.