معارف بوک

پيام ها:
1- بيم و اميد، نشان وابستگى و ضعف است، پس كسى كه خود در پى وسيله مى رود، چگونه او را وسيله قرار مى دهيد؟ «يَبْتَغُونَ إِلى  رَبِّهِمُ الْوَسِيلَةَ»
2- براى قرب به خدا، راهها و وسائلى وجود دارد. «يَبْتَغُونَ إِلى  رَبِّهِمُ الْوَسِيلَةَ»
3- سراغ وسيله رفتن و شفاعت طلبى، نبايد انسان را از عذاب غافل كند. يَبْتَغُونَ ... يَخافُونَ عَذابَهُ 
4- در تقرّب به خدا، سبقت ومسابقه ارزش دارد. «أَيُّهُمْ أَقْرَبُ» (هر كه به خدا نزديك تر است، تلاشش براى توسّل بيشتر است.)
5- بهترين وسيله آن است كه انسان را به خدا نزديك تر كند. «أَيُّهُمْ أَقْرَبُ»
6- رحمت الهى بر غضبش سبقت دارد. (اميد به رحمت، پيش از خوف از عذاب آمده است.) يَرْجُونَ ... يَخافُونَ 
7- عذاب، از شئون ربوبيّت خداوند است، آن را شوخى نگيريم. عَذابَ رَبِّكَ ... مَحْذُوراً ...

سوره الإسراء، آيه 58

نكته ها:
 «قَرْيَةٍ» محلّ اجتماع مردم وآبادى است، چه شهر باشد چه روستا. و مراد از «الْكِتابِ»، يا لوح محفوظ است، يا قرآن كه علل سقوط و هلاكت امّت ها در آن بيان شده است.