صفحه ٥٠٧

قرآن را امورى غيبى تشكيل مى دهد.
وعده ى الهى براى كفّار، هم شكست و نابودى در جنگ ها و هم هلاكت و قهر و عذاب در قيامت است. «ما تُوعَدُونَ»
پيام ها:
1- بعضى از مردمِ لجوج، حتّى از «رحمة للعالمين» نيز روى برمى گردانند. وَ ما أَرْسَلْناكَ إِلَّا رَحْمَةً لِلْعالَمِينَ ... فَإِنْ تَوَلَّوْا
2- انسان مختار است نه مجبور، لذا مى تواند حتّى در برابر دعوت و درخواست انبيا نيز مقاومت و اعراض كند. «فَإِنْ تَوَلَّوْا»
3- نبايد انتظار داشت كه همه ى مردم سخن حقّ را بپذيرند كه اين هدف براى انبيا نيز محقّق نشده است. «فَإِنْ تَوَلَّوْا»
4- در مقابل لجاجت و اعراض مردم، مسئوليّت خود را از دست ندهيم. «فَإِنْ تَوَلَّوْا فَقُلْ»
5- همه مردم بطور يكسان مخاطب هشدارهاى پيامبران هستند و در اين ميان، جنسيّت، نژاد و زبان مطرح نيست. «آذَنْتُكُمْ عَلى  سَواءٍ»
 (آرى در تبليغ، همه مردم را با ديده ى يكسان بنگريم) «عَلى  سَواءٍ»
6- هر چه را نمى دانيم، با صراحت بگوييم، نمى دانم. «إِنْ أَدْرِي»
7- يك سرى علوم، مخصوص به ذات مقدّس خداوند است. «إِنْ أَدْرِي أَ قَرِيبٌ»

سوره الأنبياء، آيه 110 - 111

إِنَّهُ يَعْلَمُ الْجَهْرَ مِنَ الْقَوْلِ وَ يَعْلَمُ ما تَكْتُمُونَ «110»
همانا او، هم سخن آشكار را مى داند و هم آنچه را كه پنهان مى كنيد.
وَ إِنْ أَدْرِي لَعَلَّهُ فِتْنَةٌ لَكُمْ وَ مَتاعٌ إِلى  حِينٍ «111»
و من نمى دانم، شايد اين (تأخير در عذاب) براى شما آزمونى باشد و (فرصتى براى) كاميابى تا مدّتى ديگر.

نكته ها: