صفحه ٤٢٣

در حالى كه دلهاى آنان (از حقّ، غافل و به چيز ديگرى) سرگرم است و كسانى كه (كافر شدند و به خود) ستم كردند، مخفيانه نجوى مى كنند كه آيا اين (مرد) جز بشرى مثل شماست؟ آيا با اينكه مى بينيد به سوى سحر مى رويد؟!
پيام ها:
1- سرگرمى به مسائل بى ارزش انسان را از توجّه به مسائل اصلى مثل حساب و قيامت غافل مى كند. وَ هُمْ فِي غَفْلَةٍ ... لاهِيَةً قُلُوبُهُمْ 
2- افراد منحرف، انحراف خود را توجيه مى كنند. «بَشَرٌ مِثْلُكُمْ أَ فَتَأْتُونَ السِّحْرَ»
3- تا دل از خدا غافل نشود، انسان، آيات الهى را به بازى نمى گيرد. «يَلْعَبُونَ- لاهِيَةً قُلُوبُهُمْ»
4- مخالفان انبيا، در پنهان توطئه مى كنند ومعجزات را سحر وجادو مى شمرند. «وَ أَسَرُّوا النَّجْوَى- أَ فَتَأْتُونَ السِّحْرَ»
5- كفّار با پوشاندن حقايق، نسبت به خود و ديگران ظلم مى كنند. «ظَلَمُوا»
6- تهمت ستمگران به انبيا نشانه آن است كه مكتب انبيا ظلم ستيز است. الَّذِينَ ظَلَمُوا ... هَلْ هذا إِلَّا بَشَرٌ
7- زندگى انبيا در ميان مردم وبسيار ساده و عادّى بود. «بَشَرٌ مِثْلُكُمْ»

سوره الأنبياء، آيه 4

قالَ رَبِّي يَعْلَمُ الْقَوْلَ فِي السَّماءِ وَ الْأَرْضِ وَ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ «4»
 (پيامبر) گفت: پروردگار من، هر سخنى كه در آسمان و زمين باشد مى داند. او شنواى داناست.

پيام ها:
1- پيامبران در مقابل توطئه ها و تهمت ها، به خداوند توكّل مى كنند. «قالَ رَبِّي يَعْلَمُ الْقَوْلَ»
2- هر چند دشمنان، در توطئه، نجوا و مخفى كارى مى كنند «وَ أَسَرُّوا النَّجْوَى»، امّا خداوند همه چيز را مى داند و پنهان و آشكار، براى او يكى است. «يَعْلَمُ الْقَوْلَ