فى السماء والارض»
3- توجّه به علم خداوند، سبب كنار گذاشتن توطئه ها و نجوى ها است. وَ أَسَرُّوا النَّجْوَى ... رَبِّي يَعْلَمُ ...
سوره الأنبياء، آيه 5
بَلْ قالُوا أَضْغاثُ أَحْلامٍ بَلِ افْتَراهُ بَلْ هُوَ شاعِرٌ فَلْيَأْتِنا بِآيَةٍ كَما أُرْسِلَ الْأَوَّلُونَ «5»
(كفّار) گفتند: (آنچه محمّد آورده، وحى نيست) بلكه خواب هاى آشفته است، بلكه آنها را به دروغ به خدا نسبت داده، بلكه او يك شاعر است، پس (اگر راست مى گويد) بايد همان گونه كه (پيامبران) پيشين (با معجزه) فرستاده شده بودند، او براى ما معجزه اى بياورد.
نكته ها:
كلمه «أَضْغاثُ» جمع «ضِغث» به معناى دسته و مجموعه و «أَحْلامٍ» جمع «حُلم» به معناى خواب است. «أَضْغاثُ أَحْلامٍ» به معناى مجموعه خواب هاى پراكنده است.
كفّار از پيامبراسلام معجزاتى همچون معجزات موسى وعيسى مى خواستند، ولى هدفشان بهانه جويى بود. زيرا انتخاب نوع معجزه وابسته به حكمت الهى است نه هوسهاى مردم.
پيام ها:
1- تناقض گويى كفّار نشانه ى بى منطقى آنان است. بَلْ ... بَلْ ... بَلْ ...
2- دشمن به وارد كردن يك تهمت قانع نمى شود. بَلْ ... بَلْ ... بَلْ ... (او از همه راهها ضربه مى زند أَسَرُّوا النَّجْوَى ... هَلْ هذا إِلَّا بَشَرٌ ... بَلْ هُوَ شاعِرٌ و تهاجم تبليغاتى و اتهامات پى در پى، از شيوه هاى اصلى كار دشمن است.)
3- دشمن با همه ى تهمت هايى كه مى زند، امّا از درون دچار ترديد است. «1» بَلْ ... بَلْ ... بَلْ ... فَلْيَأْتِنا بِآيَةٍ