مهلت مى دهد، «مَنْ كانَ فِي الضَّلالَةِ فَلْيَمْدُدْ» و اگر راه هدايت را در پيش گرفت خداوند بر هدايتش مى افزايد. «وَ يَزِيدُ اللَّهُ الَّذِينَ اهْتَدَوْا هُدىً»
2- مهلت و امداد، برخاسته از رحمت الهى است. «فَلْيَمْدُدْ لَهُ الرَّحْمنُ»
3- كفّار بارها به خطر و عذاب تهديد مى شدند، ولى آنان متذكّر نمى شدند. «ما يُوعَدُونَ»
4- خدا بعضى گمراهان را در دنيا عذاب مى كند وحساب قيامتش همچنان باقى مى ماند، ولى بعضى را تنها در قيامت كيفر مى دهد. «إِمَّا الْعَذابَ وَ إِمَّا السَّاعَةَ»
5- در لحظه ى مرگ، مقام و موقعيّت، بستگان و نفرات به كار نمى آيند. «شَرٌّ مَكاناً وَ أَضْعَفُ جُنْداً»
6- قيامت روز ظهور حقايق و كشف و شهود است. حَتَّى إِذا رَأَوْا ... فَسَيَعْلَمُونَ ...
سوره مريم، آيه 76
وَ يَزِيدُ اللَّهُ الَّذِينَ اهْتَدَوْا هُدىً وَ الْباقِياتُ الصَّالِحاتُ خَيْرٌ عِنْدَ رَبِّكَ ثَواباً وَ خَيْرٌ مَرَدًّا «76»
كسانى كه هدايت يافته اند، خداوند بر هدايتشان مى افزايد و نيكى هاى ماندگار، ثوابش نزد پروردگارت بهتر و خوش فرجام تر است.
نكته ها:
كلمه «مَرَدّ» به معناى عاقبت ومنفعت است. وكلمه ى «ثواب» به معناى جزاى عمل است كه به انسان بر مى گردد، چه خير باشد و چه شر؛ لكن بيشتر در خير استعمال مى شود. «1»
در آيه ى قبل خوانديم كه گمراهان، در گمراهى بيشترى قرار مى گيرند. اين آيه مى فرمايد:
هدايت يافتگان نيز در هدايت و نورانيّت بيشترى قرار مى گيرند.
در بعضى روايات مى خوانيم: مراد از «الْباقِياتُ الصَّالِحاتُ» ذكرِ «سبحان الله و الحمد لله و لا اله الا الله و الله اكبر» است. «2»