پيام ها:
1- ياد مردان خدا را زنده نگه داريم. «وَ اذْكُرْ»
2- توجّه به كمالات ديگران و تجليل از بزرگان، يكى از شيوه هاى تربيت است «وَ اذْكُرْ»
3- صداقت، شرط نبوّت است. «صِدِّيقاً نَبِيًّا»
4- صداقتى ارزش دارد كه جزء خلق و خوى انسان باشد. «كانَ صِدِّيقاً»
سوره مريم، آيه 42
إِذْ قالَ لِأَبِيهِ يا أَبَتِ لِمَ تَعْبُدُ ما لا يَسْمَعُ وَ لا يُبْصِرُ وَ لا يُغْنِي عَنْكَ شَيْئاً «42»
آنگاه كه (ابراهيم) به پدرش گفت: اى پدر! چرا چيزى را مى پرستى كه نمى شنود و نمى بيند و تو را از هيچ چيز بى نياز نمى كند؟
نكته ها:
پدر حضرت ابراهيم، فوت شده بود و كسى كه در قرآن به عنوان پدر او معرفى شده، سرپرست او عمويش آزر يا شوهر مادرش بوده است. «1»
در روايات اهل بيت عليهم السلام نيز مى خوانيم كه پدر حضرت ابراهيم موحّد بود و مراد از «أب» در اينجا عموى اوست.
در زبان عربى، كلمه ى «أب» معناى وسيعى دارد و بر معلّم و مربّى و حتّى پدر زن نيز گفته مى شود. در روايات نيز از پيامبر صلى الله عليه و آله نقل شده است كه فرمود: «أنا و علىّ ابَوا هذه الامّة» «2» من و علىّ پدران اين امّت هستيم.
پيام ها:
1- مناظرات ابراهيم با عمويش قابل يادآورى و بزرگداشت است. «إِذْ قالَ»
2- در نهى از منكر، از نزديكان خود شروع مى كنيم. «يا أَبَتِ»