ظلم و ستم و بیدادگرى به شکل ابرى سیاه و ظلمانى اطراف ما را خواهد گرفت(101) اموال نامشروع یتیمان به صورت شعله هاى آتش(102) و ایمان به صورت نور و روشنایى(103) و خلاصه هر کارى به شکل متناسب خود مجسم مى گردد.
گاهى کیفیّات عملى، تبدیل به کیفیات روحى و جسمى مى گردند، و مثلاً رباخوارانى که با عمل زشت و آلوده خود تعادل اقتصادى جامعه را برهم زدند، به گونه بیماران مصروعى در مى آیند که به هنگام برخاستن از زمین قادر به حفظ تعادل خود نیستند.(104)
اموالى را که ثروتمندان محتکر و بخیل روى هم انباشتند و با اینکه در اطراف آنها افراد محروم و گرسنه بودند کمترین ترحمى بر آنها نکردند، و حتى خودشان هم بهره اى از آن اموال نبردند جز اینکه سنگینى حفظ و نگاهدارى آن را بر دوش کشیدند و مسؤولیت آنها را بر گردن گرفتند. سپس گذاردند و رفتند، این اموال به صورت طوقهاى سنگینى بر گردن آنها قرار خواهد گرفت که انجام هر گونه فعالیتى را از آنها سلب خواهد کرد!»(105)
در آیات مختلف قرآن، علاوه بر اشارتى که در موارد خاص گذشته