فرمان عمومى عدالت
نخستین دلیل عقلى
انسان در چهار محکمه در همین جهان محاکمه مى شود اما...
انسان نمى تواند از قانون عدالت عمومى آفرینش مستثنا گردد.
درست است که انسان در برابر خلافکاریها و بیدادگریها و آلودگیها در «چهار دادگاه مختلف» در همین جهان مجازات و محکوم به پرداختن جریمه هاى سنگینى مى شود که «نخستین» آنها دادگاه اسرارآمیز «وجدان» است که گاه به تنهایى همه حسابها را تصفیه مى کند و چیزى باقى نمى گذارد.
و دومین آنها دادگاه «آثار طبیعى عمل» است که مخصوصاً در گناهانى که جنبه «همگانى» به خود مى گیرد خیلى زود تأثیر قضاوت این دادگاه آشکار مى گردد.
تاریخ عبرت انگیز بشر مملو است از سرنوشت دردناک جوامعى که بر اثر ظلم و ستم و تبعیض، و دروغ و خیانت و نفاق و تنبلى در مدت کوتاهى طومار زندگى آنها در هم پیچیده و بکلى از هم متلاشى شدند.
سومین محکمه، محکمه «مکافات عمل» است که از همه این محاکم اسرارآمیزتر است و روابطش ناشناخته! گویا قضات این دادگاه در پشت