صفحه ٥٨٢

روح القدس ناميده شده است.

پيام ها:
1- تهمت ها را بايد پاسخ داد. «قُلْ نَزَّلَهُ رُوحُ الْقُدُسِ» (پاسخ افتراى آيه قبل است)
2- آيات الهى به تدريج نازل شده است. «نَزَّلَهُ»
درباره نزول قرآن، هم جمله «أَنْزَلْنا»* بكار رفته است، نظير آيه «إِنَّا أَنْزَلْناهُ فِي لَيْلَةِ الْقَدْرِ» و هم جمله «نَزَّلَهُ»* و اين بخاطر آن است كه قرآن دو نزول دارد؛ يك بار دفعةً بر قلب پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله در شب قدر نازل شده است و يكبار به تدريج در مدّت بيست و سه سال.
3- تمام محتواى قرآن و تغيير هر قانونى در شرائط خاص خود، حقّ است.
 «بِالْحَقِّ»
4- نزول وحى از شئون ربوبيّت و لازمه تربيت الهى است. نَزَّلَهُ ... مِنْ رَبِّكَ 
5- نزول وحى در پايدارى مسلمانان مؤثر است. «نَزَّلَهُ، لِيُثَبِّتَ»
6- توفيق پايدارى و ابزار آن را از خدا بخواهيم. نَزَّلَهُ ... لِيُثَبِّتَ 
7- آنچه به ايمان ارزش مى دهد پايدارى بر آن است. «لِيُثَبِّتَ»
8- شرط دريافت هدايت ها وبشارت ها، سلامت روحيّه وتسليم بودن است.
 «لِلْمُسْلِمِينَ»

سوره النحل، آيه 103

وَ لَقَدْ نَعْلَمُ أَنَّهُمْ يَقُولُونَ إِنَّما يُعَلِّمُهُ بَشَرٌ لِسانُ الَّذِي يُلْحِدُونَ إِلَيْهِ أَعْجَمِيٌّ وَ هذا لِسانٌ عَرَبِيٌّ مُبِينٌ «103»
و البتّه ما مى دانيم كه مخالفان تو مى گويند: جز اين نيست كه بشرى آن (قرآن) را به او مى آموزد. (اينگونه نيست، زيرا) زبان كسى را كه (اين قرآن را) به او نسبت مى دهند غير عربى ونارساست، در حالى كه اين (قرآن) زبان عربى روشن است.