صفحه ٥٨٠

برابر اين سوء قصد به چند گروه تقسيم مى شوند از جمله:
1. انبيا كه شيطان در آروزها و اهداف آن بزرگواران مانع تراشى مى كند، ولى در خود آنان نقشى ندارد. «أَلْقَى الشَّيْطانُ فِي أُمْنِيَّتِهِ» يعنى شيطان در اهداف و آرزوهاى پيامبر چيزى را القا مى كند، ولى خداوند توطئه اش را خنثى مى نمايد. «1»
2. مؤمنان كه شيطان با آنان تماس مى گيرد، ولى آنها متذكّر شده ونجات مى يابند. «إِذا مَسَّهُمْ طائِفٌ مِنَ الشَّيْطانِ تَذَكَّرُوا» «2»
3. مردم عادّى كه شيطان در روح آنان فرو رفته و وسوسه مى كند. «يُوَسْوِسُ فِي صُدُورِ النَّاسِ» «3»
4. افراد فاسق، كه شيطان در عمق جانشان رفته و بيرون نمى آيد و بر فكر و دل و اعضاى آنان تسلّط مى يابد. «فَهُوَ لَهُ قَرِينٌ» «4»

پيام ها:
1- مقدّمات سلطه ى شيطان را خودمان فراهم مى كنيم. «إِنَّما سُلْطانُهُ عَلَى الَّذِينَ يَتَوَلَّوْنَهُ» (تا مردم ولايت منحرفان را نپذيرند آنان كارى از پيش نمى برند)
2- موحّدان واقعى بيمه هستند، ليكن هركس به سراغ غير او رفت نفوذ پذير مى شود. إِنَّما سُلْطانُهُ عَلَى الَّذِينَ ...

سوره النحل، آيه 101

هُمْ بِهِ مُشْرِكُونَ وَ إِذا بَدَّلْنا آيَةً مَكانَ آيَةٍ وَ اللَّهُ أَعْلَمُ بِما يُنَزِّلُ قالُوا إِنَّما أَنْتَ مُفْتَرٍ بَلْ أَكْثَرُهُمْ لا يَعْلَمُونَ «101»
وهرگاه آيه اى را جايگزين آيه اى كنيم، در حالى كه خداوند به آنچه نازل مى كند داناتر است، (و مى داند در چه شرايطى چه دستورى دهد) مخالفان گويند: همانا تو دروغ بافى، (چنين نيست) بلكه بيشترشان نمى دانند (كه تغيير قانون بخاطر هوس، پشيمانى و ضعف و سردرگمى نيست، بلكه بر اساس مصلحت است).