صفحه ٥١

سوره هود، آيه 32

قالُوا يا نُوحُ قَدْ جادَلْتَنا فَأَكْثَرْتَ جِدالَنا فَأْتِنا بِما تَعِدُنا إِنْ كُنْتَ مِنَ الصَّادِقِينَ «32»
 (مخالفان) گفتند: اى نوح! تو واقعاً با ما جدال و جرّ و بحث زيادى نمودى، (اكنون ديگر بس است) اگر راست مى گويى، آنچه را (از عذاب الهى) كه به ما وعده مى دهى بر سر ما بياور!؟

نكته ها:
مجادله اگر بر حقّ باشد، ارزش است، «وَ جادِلْهُمْ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ» «1» و اگر بر باطل باشد، ضد ارزش. «وَ جادَلُوا بِالْباطِلِ لِيُدْحِضُوا بِهِ الْحَقَّ» «2»

پيام ها:
1- انبيا در دعوت خود پايدار و پيگير هستند. «جادَلْتَنا فَأَكْثَرْتَ جِدالَنا»
2- دشمن به منطق و برهان حق، عنوان جدال و ستيز مى دهد. «قَدْ جادَلْتَنا»
3- مهلت خداوند را نشانه ى درستى راهمان ندانيم. «فَأْتِنا بِما تَعِدُنا»
4- انسان حتّى در نزول عذاب بر خود عجول است. «فَأْتِنا بِما تَعِدُنا»
5- نفرين حضرت نوح عليه السلام بدنبال اعلام آمادگى كافران براى هلاك شدن بود.
 «فَأْتِنا بِما تَعِدُنا»
6- كفّار چون منطق ندارند و حرف منطقى را نيز نمى پذيرند، پيشنهاد كفايت مذاكرات مى دهند. «فَأْتِنا بِما تَعِدُنا»
7- نوح پى درپى به كفّار وعده ى عذاب مى داد. «تَعِدُنا» بجاى «وَعَدْتَنا»
8- كفّار، در صداقت انبيا يا شك داشتند و يا در بيان، اظهار شك مى كردند. «إِنْ كُنْتَ مِنَ الصَّادِقِينَ»