معارف بوک

سوره هود، آيه 91

نكته ها:
كفّار به حضرت شعيب عليه السلام مى گفتند: ما سخنان تو را درك نمى كنيم. مگر كلام آن حضرت چه بود كه آنها نمى فهميدند؟ آيا جز اين بود كه مى فرمود:
1- من معجزه و بيّنه دارم. «كُنْتُ عَلى  بَيِّنَةٍ»
2- من داراى مشكل مالى و نيازمند شما نيستم. «رَزَقَنِي مِنْهُ رِزْقاً حَسَناً»
3- به آنچه مى گويم، عمل مى كنم. ما أُرِيدُ أَنْ أُخالِفَكُمْ ...
4- به دنبال اصلاح جامعه هستم. «إِنْ أُرِيدُ إِلَّا الْإِصْلاحَ»
5- آنچه در توان دارم تلاش مى كنم. «مَا اسْتَطَعْتُ»
6- بر خدا توكّل و به سوى او انابه مى كنم. «عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَ إِلَيْهِ أُنِيبُ»
7- عاقبتِ پيشينيان را به شما هشدار مى دهم. مِثْلُ ما أَصابَ قَوْمَ نُوحٍ أَوْ ...
امّا كفّار، هم سخنانش را تحقير كردند، «ما نَفْقَهُ»، هم خودش را ضعيف دانستند، «فِينا ضَعِيفاً»، هم فاميل و بستگانش را ناچيز شمردند، «رَهْطُكَ»، هم به شكنجه ى سختى تهديدش كردند، «لَرَجَمْناكَ» و هم قدرت و عزّتش را ناديده گرفتند. «ما أَنْتَ عَلَيْنا بِعَزِيزٍ»

پيام ها:
1- انبيا و مبلّغان الهى، در راه دعوت مردم به صراط مستقيم، بيشترين اهانت ها را متحمّل شده اند. ما نَفْقَهُ كَثِيراً مِمَّا تَقُولُ ...
2- مخالفان انبيا، دليل و منطق ندارند. منطق آنان توهين، شكنجه و كشتار است.  «لَرَجَمْناكَ وَ ما أَنْتَ عَلَيْنا بِعَزِيزٍ»