معارف بوک

سوره إبراهيم، آيه 18

نكته ها:
در آيات قبل، سخن از خسران و محروميّت ستمگران لجوج بود، «وَ خابَ كُلُّ جَبَّارٍ عَنِيدٍ» اين آيه توضيح همان خسارت است.
خداوند بدى هاى مؤمنان را در شرايطى به نيكى ها وحسنات تبديل مى كند، «يُبَدِّلُ اللَّهُ سَيِّئاتِهِمْ حَسَناتٍ» «1» ولى اعمال بد كفّار، حسناتشان را نابود مى كند، «كَرَمادٍ اشْتَدَّتْ بِهِ الرِّيحُ» و در آيات ديگر آمده است: «حَبِطَتْ أَعْمالُهُمْ» «2» يعنى اعمالشان محو مى شود.
قرآن در آيات زيادى مسأله ى پوچ شدن و بى ثمر بودن اعمال كفّار را مطرح كرده است: از جمله مى فرمايد: «وَ قَدِمْنا إِلى  ما عَمِلُوا مِنْ عَمَلٍ فَجَعَلْناهُ هَباءً مَنْثُوراً» «3» ما اعمال آنها را مى آوريم و پوچ مى كنيم. و اگر درباره ى كفّار مى خوانيم: «فَلا نُقِيمُ لَهُمْ يَوْمَ الْقِيامَةِ وَزْناً» «4» در قيامت ميزانى براى كفار به پا نمى كنيم، شايد اشاره به همين مطلب باشد.

پيام ها:
1- اعمال كفار، آتشى است كه جز خاكستر چيزى به جاى نمى گذارد. «كَرَمادٍ»
2- اعمال كفّار، شما را خيره و دلباخته نكند كه پوچ و بى ثمر است. «كَرَمادٍ»
3- كافرِ سرمست، از توبه و نجات دور است. «الْبَعِيدُ»