صفحه ٤٩٥

سوره النحل، آيه 8

وَ الْخَيْلَ وَ الْبِغالَ وَ الْحَمِيرَ لِتَرْكَبُوها وَ زِينَةً وَ يَخْلُقُ ما لا تَعْلَمُونَ «8»
و اسبان و استران و الاغ ها را آفريد تا بر آنها سوار شويد و براى شما تجمّلى باشد و چيزهايى را مى آفريند كه نمى دانيد.

نكته ها:
 «خيل» به معناى تكبّر است و در اينجا مراد از آن، «اسب» است، گويا در اسب سوارى نوعى، احساس بزرگى و تكبّر به انسان دست مى دهد.
 «بغال» به معناى «قاطر» است كه از آميزش اسب و الاغ به وجود مى آيد و «حمير» جمعِ «حمار» به معناى «الاغ» است.

پيام ها:
1- حمل و نقل بار و مسافر، از نيازهاى اوّليه بشر است كه خداوند حيواناتى را براى اين كار آفريده است. «وَ الْخَيْلَ وَ الْبِغالَ وَ الْحَمِيرَ لِتَرْكَبُوها»
2- سوارشدن بر مركب، مايه رفاه و آسايش و نوعى زينت و جمال نيز محسوب مى شود. «لِتَرْكَبُوها وَ زِينَةً»
3- زينت، يكى از نيازهاى فطرى بشر است. «زِينَةً»
4- مَركب بايد در درجه اوّل براى سوارى باشد و در مرحله دوم مايه زينت. «لِتَرْكَبُوها وَ زِينَةً» (بر خلاف برخى افراد، كه فقط براى تجمّل و تشريفات، در فكر تهيه وسيله نقليه هستند، نه آنكه واقعاً نيازى به آن داشته باشند.)
5- دست خداوند در آفرينش باز است. «وَ يَخْلُقُ ما لا تَعْلَمُونَ»
6- وسايل نقليه امروزى، چه ماشين، چه قطار و چه هواپيما، در واقع مخلوقِ خدا هستند نه بشر. «وَ يَخْلُقُ ما لا تَعْلَمُونَ»