نكته ها:
در آيه قبل، ابليس گفت: من همه را گمراه مى كنم جز افراد برگزيده و مخلص را. خداوند در اين آيه مى فرمايد: اين كه تو حريف بندگان برگزيده ام نمى شوى، راه مستقيم و سنّت من است، يعنى سنّت من آن است كه خودم ضامن حفظ آنان باشم، نه آنكه تو به آنان كارى ندارى، بلكه نمى توانى به آنان كارى داشته باشى.
سؤال: اگر ابليس حريف بندگان برگزيده نمى شود، پس وسوسه آدم بر خوردن از درخت ممنوعه چه بود؟
پاسخ: ابليس در آنان طمع دارد و وسوسه هم مى كند و گاهى به ترك اولى نيز وادار مى كند ليكن آنان را گمراه و منحرف نمى كند.
پيام ها:
1- شيطان بر آنان كه بنده خدا و تسليم او هستند، سلطه اى ندارد. «عِبادِي لَيْسَ لَكَ عَلَيْهِمْ سُلْطانٌ»
2- انسان به اختيار خود، ابليس را پيروى مى كند. «اتَّبَعَكَ»
3- اگر با عبادت و تقوا در مَدار بندگان خدا درآمديم، بيمه مى شويم. عِبادِي لَيْسَ لَكَ ...
4- كار شيطان وسوسه است، نه سلطه. «لَيْسَ لَكَ عَلَيْهِمْ سُلْطانٌ» (در قيامت نيز ابليس در پاسخ اعتراض مردم مى گويد من تنها شما را دعوت كردم، ولى تسلّط و اجبارى بر شما نداشتم)
سوره الحجر، آيه 43
وَ إِنَّ جَهَنَّمَ لَمَوْعِدُهُمْ أَجْمَعِينَ «43»
و البتّه دوزخ وعده گاه همگى آنهاست.
سوره الحجر، آيه 44
لَها سَبْعَةُ أَبْوابٍ لِكُلِّ بابٍ مِنْهُمْ جُزْءٌ مَقْسُومٌ «44»
براى آن هفت در است، براى هر در بخشى از آن گمراهان تقسيم شده اند.