هر آينه (در همين دنيا) ميان آنان داورى و حكم مى شد (و به كيفر مى رسيدند) و همانا آنان درباره ى آن در شكى هستند كه موجب بدگمانى آنان است.
پيام ها:
1- در هيچ دوره اى از تاريخ، تمام افراد قومى، هم عقيده نبوده اند. «فَاخْتُلِفَ فِيهِ»
2- از اختلاف مردم در دين و ايمان آوردن بعضى و كفر عدّه اى ديگر، ناراحت و نگران نباشيم كه اين حادثه ى جديدى نيست. «آتَيْنا مُوسَى الْكِتابَ فَاخْتُلِفَ فِيهِ»
3- با اينكه در آياتى از قرآن مجيد، تورات، كتاب نور خوانده شده، «1» امّا باز هم مردم در آن نور اختلاف كرده اند. «فَاخْتُلِفَ فِيهِ»
4- خداوند، خود نيز سنّت هاى خويش را مراعات كرده و زير پا نمى گذارد، چرا كه قبل از هر كس، اين قانونگذار است كه بايد احترام قانون را داشته باشد. «وَ لَوْ لا كَلِمَةٌ سَبَقَتْ مِنْ رَبِّكَ» (خداوند دنيا را محلّ داورى قرار نداده است)
5- سنّت هاى الهى، بر اساس مقام ربوبيّت اوست. «سَبَقَتْ مِنْ رَبِّكَ»
6- مهلت دادن به اختلاف كنندگان در كتاب آسمانى، از سنّت هاى الهى است. «كَلِمَةٌ سَبَقَتْ مِنْ رَبِّكَ»
سوره هود، آيه 111
وَ إِنَّ كُلًّا لَمَّا لَيُوَفِّيَنَّهُمْ رَبُّكَ أَعْمالَهُمْ إِنَّهُ بِما يَعْمَلُونَ خَبِيرٌ «111»
و قطعاً پروردگارت (جزاى) تمام اعمال آنان را حتماً بطور كامل خواهد داد، همانا او به (تمام) آنچه (مردم) عمل مى كنند، آگاه است.
پيام ها:
1- در جهان بينى الهى، هيچ عملى بدون جواب و پاداش نيست. «لَيُوَفِّيَنَّهُمْ»
2- در پاداش يا كيفر الهى، هيچ كم و كاستى وجود ندارد. «لَيُوَفِّيَنَّهُمْ»