شعيب پيامبر هر دوى آنان بود و هر دو كفر ورزيدند، ولى به دو نوع عذاب گرفتار شدند؛ يكى به عذاب «يَوْمِ الظُّلَّةِ» و ديگرى به عذاب «صيحة». «1»
چون ما از خداوند طلبى نداريم، آنچه را دريافت مى كنيم، «انعام» خداوند است، امّا در كيفر الهى، چون قهر او به خاطر گناهان، عيب ها واستحقاق خود ماست، كلمه ى «انتقام» بكار مى رود.
پيام ها:
1- ستمگران بدانند كه شرارت و ستم آنان در طول تاريخ، براى ديگران بازگو مى شود. «وَ إِنْ كانَ أَصْحابُ الْأَيْكَةِ لَظالِمِينَ»
2- در طراحى جاده ها، سعى كنيم محل حوادث تاريخى، در ديدگاه عابرين باشد.
«لَبِإِمامٍ مُبِينٍ»
سوره الحجر، آيه 80
وَ لَقَدْ كَذَّبَ أَصْحابُ الْحِجْرِ الْمُرْسَلِينَ «80»
وهمانا (قوم ثمود) اهالى حِجر نيز پيامبران را تكذيب كردند،
سوره الحجر، آيه 81
سوره الحجر، آيه 82
سوره الحجر، آيه 83
وَ آتَيْناهُمْ آياتِنا فَكانُوا عَنْها مُعْرِضِينَ «81» وَ كانُوا يَنْحِتُونَ مِنَ الْجِبالِ بُيُوتاً آمِنِينَ «82» فَأَخَذَتْهُمُ الصَّيْحَةُ مُصْبِحِينَ «83»
وما آيات خود را به آنان ارائه داديم، ولى آنها از آيات ما روى گردان شدند.
و آنان خانه هاى امن در دل كوه ها مى تراشيدند. (امّا سرانجام) صيحه (مرگبار)، صبحگاهان آنان را فراگرفت.
سوره الحجر، آيه 84
فَما أَغْنى عَنْهُمْ ما كانُوا يَكْسِبُونَ «84»
و آنچه را بدست آورده بودند بكارشان نيامد.