صفحه ٩٦

ديگرى امام نار و ضلالت، «أَئِمَّةً يَدْعُونَ إِلَى النَّارِ» «1» كه گروه دوّم، با زور و تهديد و تطميع و تحقير، مردم را به اطاعت خود وامى دارند.
ابوبصير به امام صادق عليه السلام گفت: «أشهد أنك امامى»، گواهى مى دهم كه تو امام من هستى. امام فرمود: در قيامت، هر گروهى با امامشان محشور مى شوند، خورشيدپرستان با خورشيد و ماه پرستان با ماه. «2»
پيام ها:
1- قيامت رافراموش نكنيم. «يَوْمَ نَدْعُوا»
2- تقسيم بندى مردم در قيامت، براساس رهبرانشان خواهد بود. «كُلَّ أُناسٍ بِإِمامِهِمْ»
3- انسان، ناگزير الگو و رهبرى را براى خود انتخاب مى كند. «كُلَّ أُناسٍ بِإِمامِهِمْ»
4- مسلمان نبايد در مسائل رهبرى، منزوى و بى تفاوت باشد. «نَدْعُوا كُلَّ أُناسٍ بِإِمامِهِمْ» زيرا در قيامت به همراه او محشور مى شود.
5- آثار مسأله انتخاب رهبرى و اطاعت از او، تا دامنه ى قيامت ادامه دارد. «نَدْعُوا كُلَّ أُناسٍ بِإِمامِهِمْ»
6- قيامت، نه تنها دادگاه افراد، بلكه محكمه ى بزرگ امّت ها و ملّت ها و احزاب و مكتب ها و حكومت ها نيز هست. «نَدْعُوا كُلَّ أُناسٍ بِإِمامِهِمْ»
7- امامت و ولايت، در متن زندگى مطرح است، نه آنكه صرفاً موضوعى اعتقادى و در حاشيه ى زندگى باشد. رهبر، زمينه ساز سعادت يا شقاوت مردم مى باشد. «كُلَّ أُناسٍ بِإِمامِهِمْ»
8- در قيامت، نيكان از خواندن نامه ى عمل خود شاد مى شوند. «يَقْرَؤُنَ كِتابَهُمْ» و يكديگر را صدا مى زنند كه بياييد نامه ى مرا بخوانيد. «هاؤُمُ اقْرَؤُا كِتابِيَهْ» «3»
9- انسان عملكرد خود رابه صورت مكتوب دريافت خواهد كرد. «كِتابَهُ»