معارف بوک

مى دانم وسپس رگبار انتقاد را نثار حكومت او كرد؟
مگر امام خمينى قدس سره در اوج سلطنت جائرانه و سراپا مسلح شاه كه همه ى قدرت هاى داخلى و حمايت هاى خارجى را پشتيبان خود داشت نفرمود: «شاه بايد برود» و مگر به جانشين شاه نفرمود: «من توى دهن اين دولت مى زنم» مگر به استكبار مسلّط جهانى، آمريكا نفرمود كه: «آمريكا هيچ غلطى نمى تواند بكند» به راستى اين جملات باكدام ملاحظات سياسى واحتياطات معمولى سازگار است؟
بعضى معتقدند كه براى برخورد با مظاهر و عوامل فساد بايد با آنها مبارزه ى منفى كرد، همانطور كه يكى از بزرگان نسبت به سينماهاى زمان طاغوت كه وسيله اى جدّى در انحراف نسل جوان بود اظهار مى داشت كه اگر مردم به سينما نروند خود بخود تعطيل مى شود، امّا آيه فوق اين تفكّر را محكوم مى كند و اصرار دارد كه بايد مايه ى فساد برچيده شود. چنانچه حضرت موسى عليه السلام گوساله طلايى را آتش زد و پيامبر گرامى اسلام صلى الله عليه و آله مسجد ضرار پايگاه منافقان را تخريب كرد.
پيام ها:
1- ايمان به هدف ويقين بدرستى راه، انسان را قدرتمند مى سازد. «تَاللَّهِ لَأَكِيدَنَّ»
2- كارهاى بزرگ به طراحى هاى مهم نيز نياز دارد. «لَأَكِيدَنَّ» كلمه «اكيدنّ» از «كيد» به معناى تدبير و طرّاحى است.
3- قاطعيّت، لازمه ى يك رهبرى موفّق است. «تَاللَّهِ لَأَكِيدَنَّ» قسم با كلمه ى «تَاللَّهِ» از قسم با كلمه ى «و الله» شديدتر است. «1»
4- پيامبران با اتصال به منبع وحى، به تنهايى قدرت برنامه ريزى دارند. «لَأَكِيدَنَّ»
5- مبارزه حضرت ابراهيم با بت ها كاملًا جدّى بود و قصد ارعاب نداشت.
 «لَأَكِيدَنَّ» (حرف «لام» و نون مشدّد، نشانه ى حتمى بودن است.)
6- كثرت و تعدّد بت ها، مانع تدبير و تصميم ابراهيم نشد. «أَصْنامَكُمْ»