صفحه ٣٢٧

داستان هاى قرآن است، زيرا حدود نهصد آيه از قرآن را به خود اختصاص داده است.
كلمه «ربّ» كه از اسماى حسناى الهى است، بيش از 970 مرتبه در قرآن آمده است و خداوند در اوّلين تجلّى بر حضرت موسى عليه السلام خودش را با اين نام به او معرفى فرمود. «إِنِّي أَنَا رَبُّكَ» وچون نبوّت حضرت موسى عليه السلام با ندا و كلام الهى آغاز شد، لذا او را كليم اللّه مى نامند. «وَ كَلَّمَ اللَّهُ مُوسى  تَكْلِيماً» «1»
 «وادى الْمُقَدَّسِ» به مكان دور از عيب و گناه اطلاق مى گردد و «طُوىً» يعنى چيزى يا جايى كه با بركت آميخته شده است.
در حديثى مى خوانيم كه مراد از كندن دو كفش، دل كندن از دو نگرانى است: يكى نگرانى از وضع همسر در آن سرما و ديگرى، نگرانى از شرّ فرعون. «2» بعضى نيز آن را اشاره به همسر و فرزند و يا حبّ دنيا و آخرت دانسته اند. در تورات كنونى نيز عبارت «فَاخْلَعْ نَعْلَيْكَ» به همين تعبير آمده است. «3»
پيام ها:
1- چه بسا انسان به قصد كارى گام برمى دارد، امّا به نتيجه ديگرى مى رسد. آتِيكُمْ مِنْها بِقَبَسٍ ... نُودِيَ 

         رفت موسى كآتشى آرد بدست             آتشى ديد او كه از آتش بِرَست 

2- همين كه اراده ى خداوند بر تحقّق چيزى تعلّق گرفت، تمام وسايل به خدمت آن هدف درمى آيند. (تاريكى شب، باردارى همسر، گم كردن راه، ديدن آتش، همه مقدّمه جذب موسى عليه السلام و ارائه وحى و نبوّت به او در ميعادگاه الهى شد.)
3- هر كجا كه ناباورى احساس مى شود، بايد تأكيد بيشترى كرد. «إِنِّي أَنَا رَبُّكَ»
4- آثار قداست و معنويت كار بايد در ظاهر افراد نيز پيدا باشد. «فَاخْلَعْ نَعْلَيْكَ»
5- رابطه ى عميق با خداوند، در گرو دل كندن از وابستگى هاست. «فَاخْلَعْ نَعْلَيْكَ»