صفحه ١٩٧

نكته ها:
 «غداء» به غذاى صبح و «عشاء» به غذاى شب گفته مى شود.
به فرموده ى امام صادق عليه السلام، حضرت موسى در سه نوبت از گرسنگى به خدا شكايت كرد:
اوّل: پس از آنكه براى دختران شعيب آب آورد و به گوسفندان آنان كمك كرد، به گوشه اى رفت و گفت: پروردگارا! براى خيرى كه بر من نازل كنى نيازمندم. «1»
دوّم: در اين آيه. «2»
سوّم: آنجا كه از اهل روستا غذا خواستند و آنها ندادند، به خضر اعتراض كرد كه چرا براى مردمى كه غذا به ما ندادند، رايگان كار مى كنى؟ «3»
وعده گاه موسى و خضر نشانه اى داشت و آن اينكه آن ماهى كه غذاى موسى و همراهش بود، از ظرف غذا به دريا برود. وقتى به محلّ قرار رسيدند و ماهى به دريا پريد، همراه موسى فراموش كرد آن را به موسى بگويد. چون مقدار زيادى راه رفتند، همراه موسى ماجرا را نقل كرد. مقدار اضافه ى راه را برگشتند و در همان محلّ، خضر را ديدار كردند.
حضرت موسى عليه السلام چهار سفر داشت:
1- سفر هَرب. «فَفَرَرْتُ مِنْكُمْ لَمَّا خِفْتُكُمْ» «4»
2- سفر طَلب. «فَلَمَّا أَتاها نُودِيَ مِنْ شاطِئِ الْوادِ الْأَيْمَنِ» «5»
3- سفر طرَب. «وَ لَمَّا جاءَ مُوسى  لِمِيقاتِنا» «6»
4- سفر تَعب. «لَقَدْ لَقِينا مِنْ سَفَرِنا هذا نَصَباً» «7»
پيام ها:
1- از آداب سفر، داشتن همسفر وتدارك غذا است. «آتِنا غَداءَنا» «8»