و این است یکى از صحنه هاى رستاخیز که بارها از کنار آن گذشته ایم.
اینجاست که مى بینیم قرآن مجید در آیات متعددى براى نشان دادن چهره رستاخیز آدمیان همین حقیقت را به طرز لطیفى مطرح ساخته است:
1- «وَ اللّهُ الَّذی أَرْسَلَ الرِّیاحَ فَتُثیرُ سَحابًا فَسُقْناهُ إِلى بَلَد مَّیِّت فَأَحْیَیْنا بِهِ اْلأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِها کَذلِکَ النُّشُورُ; خداوند کسى است که بادها را فرستاد تا ابرهایى را به حرکت در آوردند. سپس ما این ابرها را بسوى زمین مرده اى راندیم و به وسیله آن زمین را پس از مردنش زنده مى کنیم، رستاخیز نیز چنین است».(42)
همانطور که مشاهده مى کنیم مسأله رستاخیز انسانها با رستاخیز جهان گیاهان مقایسه شده است.
2- «وَ نَزَّلْنا مِنَ السَّماءِ ماءً مُبارَکًا فَأَنْبَتْنا بِهِ جَنّات وَ حَبَّ الْحَصیدِ * وَ النَّخْلَ باسِقات لَّها طَلْعٌ نَّضیدٌ * رِّزْقًا لِّلْعِبادِ وَ أَحْیَیْنا بِهِ بَلْدَةً مَّیْتًا کَذلِکَ الْخُرُوجُ; از آسمان آب پر برکتى فرستادیم، و به وسیله آن باغستانها و دانه هاى درو شده و نخلهاى سر به آسمان کشیده با شکوفه هاى فراوان پرورش دادیم، اینها همه به خاطر روزى بندگان است - و زمینهاى مرده را با آن زنده کردیم - خروج مردگان در رستاخیز نیز چنین است».(43)
3- «وَ تَرَى اْلأَرْضَ هامِدَةً فَإِذا أَنْزَلْنا عَلَیْهَا الْماءَ اهْتَزَّتْ وَ رَبَتْ وَ أَنْبَتَتْ مِنْ کُلِّ زَوْج بَهیج * ذلِکَ بِأَنَّ اللّهَ هُوَ الْحَقُّ وَ أَنَّهُ یُحْیِ الْمَوْتى وَ أَنَّهُ عَلى کُلِّ شَیْء قَدیرٌ; زمین را (به هنگام زمستان) افسرده مى بینى اما