البته این دگرگونى آنچنان دقیق و ماهرانه و تدریجى صورت مى گیرد که به هیچ وجه محسوس نیست، و جالب تر اینکه سلول هاى نو تمام مشخصات و خصوصیات سلول هاى کهنه را به خود جذب مى کنند، یعنى به همان اندازه، به همان شکل و به همان رنگ در مى آیند، مگر نه این است که زائیده و مولود و وارث سلول هاى پیشین هستند; چرا در همه چیز همانند آنها نباشند؟
به هر حال با توجه به آنچه گفته شد جاى این سؤال باقى مى ماند که انسانى که در مدت عمر هفتاد ساله اش ده بار قالب عوض کرده و با هر یک اعمالى از نیک و بد انجام داده است آیا با مجموع این بدن ها باز مى گردد که هیولاى عجیبى خواهد شد؟! یا با یکى از آنها که ترجیح بلامرجح خواهد بود، علاوه بر این هر بدنى براى خود پرونده اعمال دارد که ممکن است با پرونده اعمال بدن دیگر کاملاً متفاوت باشد، اما اگر معاد روحانى باشد هیچ یک از این اشکالات بروز نخواهد کرد.
پاسخ: جواب این سؤال را در خود سؤال مى توان یافت، زیرا همانطور که در متن آمده هر بدنى تمام مشخصات و صفات بدن پیشین را به خود جذب مى کند، و بنابراین آخرین بدن بایگانى تمام پرونده هاى یک عمر است و خلاصه و فشرده و عصاره اى است از تمام مشخصات بدنهاى گذشته، زیرا وارث و جانشین بلکه محتوى و حافظ تمام ویژگیهاى آنهاست.
و به این ترتیب هرگاه آخرین بدن مبعوث و برانگیخته شود چنان است که تمام بدن ها برانگیخته شده باشد. جالب اینکه سلول ها به هنگام تعویض حتى عوارض اکتسابى را نیز به خود جذب مى کنندمثلاً کسانى که روى بدن خود خالکوبى کرده اند این خالها ممکن است تا آخر عمر از آنها جدا نشود