صفحه ١١٩

2. مواعظ هفت گانه
نمونه دیگر از آیات قرآن، آیه شریفه 164 سوره بقره است. آیه فوق اشاره به هفت چیز دارد که همه موعظه اند؛ مى فرماید: (اِنَّ فِى خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَ الأَرْضِ وَ اخْتِلافِ اللَّیْلِ وَ النَّهَارِ وَ الْفُلْکِ الَّتِى تَجْرِى فِى الْبَحْرِ بِمَا یَنْفَعُ النَّاسَ وَ مَا أَنْزَلَ اللَّهُ مِنَ السَّمَاءِ مِنْ مَاءٍ فَأَحْیَا بِهِ الأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا وَ بَثَّ فِیهَا مِنْ کُلِّ دَابَّةٍ وَ تَصْرِیفِ الرِّیَاحِ وَ السَّحَابِ الْمُسَخَّرِ بَیْنَ السَّمَاءِ وَ الأَرْضِ لاَیَاتٍ لِقَوْمٍ یَعْقِلُونَ)؛ «در آفرینش آسمان ها و زمین، و آمد و شد شب و روز، و کشتى هایى که در دریا به نفع مردم در حرکت اند وآبى که خداوند از آسمان نازل کرده و با آن زمین را پس از مردنش حیات بخشیده و انواع جنبندگان را در آن گسترده ساخته و(همچنین) در وزش بادها و ابرهایى که میان زمین و آسمان قرار گرفته اند، نشانه هایى است (از ذات پاک خدا و یگانگى او) براى گروهى که عقل خود را به کار مى گیرند».

عجایب حیرت انگیز آسمان و ستارگان
درک و دید انسان نسبت به آسمان در طول تاریخ متفاوت بوده است. زمانى بود که وقتى به آسمان مى نگریست تصور مى کرد آسمان همچون سقفى است که ستاره ها، میخ هاى نورانى کوبیده شده بر روى آن هستند و چیزى بیش از این نیست.
«هیأت بطلمیوس» این تصوّر را باطل اعلام کرد و گفت: کراتى