صفحه ١٣٦

و گروهى نداشت که او را در برابر عذاب الهى یارى کنند و خود نیز نمى توانست خود را یارى دهد».(1)
«فاء تفریع» در ادبیّات عرب در جایى به کار برده مى شود که فاصله اى نباشد و اگر فاصله باشد «ثم» گفته مى شود، بنابراین از آیه فوق استفاده مى شود که بین نمایش قدرت قارون و نابودى اش، فاصله زیادى نبود. به هر حال، خداوند به زمین دستور داد که قارون و تمام ثروتش را ببلعد.
«خسف در زمین» اکنون نیز وجود دارد و از آن به «رانش زمین» تعبیر مى شود. در زمین حفره هایى وجود دارد که گاه قسمت رویین آن براثر باران یا چیز دیگر نشست کرده و در آن پنهان مى شود. حفره عظیمى ایجاد شد و قارون و اطرافیان و ثروتش در آن حفره فرو رفتند و هیچ کس هم نبود که آنها را نجات دهد.

بیدارى فریب خوردگان
اینجا زندگى قارون واعظ شد وفریب خوردگان بنى اسرائیل را بیدار کرد. کسانى که تا دیروز آرزوى داشتن ثروت و موقعیّت قارون را داشتند، به درگاه خدا شکرگزارى کردند که جاى قارون نبودند و به سرنوشت او گرفتار نشدند.